Inloggen

Log in of maak je account aan.

Wachtwoord vergeten? Registreren
Registreren
Wachtwoord vergeten

Wachtwoord vergeten? Voer je gebruikersnaam of e-mailadres in. Je ontvangt een link via e-mail om een nieuw wachtwoord in te stellen.

Registreren
StartMagazinesZoekenShopRubrieken

Ruitenwasser Stijn Marchand schuldig bevonden aan moord

Redactie - 15-10-2024

Van glazenwasser tot moordenaar: “U liegt!”

Schuldig aan moord. Geen ongeluk, geen tragische vergissing. De jury had genoeg gehoord van Stijn Marchands vage excuses en ongeloofwaardige verklaringen. De kogel die "per ongeluk" zijn goede vriend Frank De Vleeschauwer trof, was volgens de jury met voorbedachten rade afgevuurd.

De val van een man in pak

Op de laatste dag van het proces deed Stijn Marchand nog een poging om indruk te maken. Hij verscheen in een kraaknet, koningsblauw kostuum. Maar zijn afgeborsteld voorkomen kon niet verhullen hoe hij zich doorheen de rechtszaak had gedragen. Het voortdurende hoofdschudden en de woedende blikken naar getuigen waren allesbehalve subtiel. Zijn irritatie en frustratie, telkens wanneer de aanklager een pijnlijke waarheid blootlegde, zorgden voor spanningen in de zaal. De politie moest zelfs ingrijpen toen hij zijn emoties niet langer onder controle kon houden.

Dit gedrag was geen verrassing. Een ex-vriendin had al een anekdote gedeeld die een veelzeggend beeld schetste van de man op de beklaagdenbank. Een busrit in Spanje, waar Marchand, met ontbloot bovenlijf, weigerde een hemd aan te trekken ondanks het verzoek van de chauffeur. Hij had een hele scène gemaakt, niet bereid om toe te geven, wat toen al een voorbode leek van de narcistische trekken die in dit proces uitvoerig zouden worden besproken.

Het moordwapen en de voorbedachte rade

De Openbare Aanklager liet geen ruimte voor twijfel. Dit was geen dom ongeluk. Dit was moord. Marchand had een Nagant-revolver bij zich, een type dat niet bepaald bekend staat om zijn gemakzuchtige trekker. "U liegt!" had de aanklager fel geroepen toen Marchand volhield dat het schot toevallig was afgegaan. Een wapendeskundige wees op de hoge trekkerweerstand van de revolver, wat betekent dat je heel bewust kracht moet zetten om te schieten. Het was geen toevallige tik, geen onfortuinlijk ongeluk, maar een doelbewuste daad.

Voor wie daarna nog enige romantische illusie had over Marchand, wisten psychiaters die vakkundig te verpulveren. De man leed aan "narcisme met psychopathische trekken." Charmant, zeker, wanneer het hem uitkwam. Maar daaronder? Een leegte die hij probeerde te vullen met macht, controle en bewondering van anderen. Een giftige cocktail die zijn relaties door de jaren heen had vergiftigd.

Een duel aan de vijver?

Toen de verdediging het woord nam, probeerde meester Jaak Haentjens het narratief te kantelen. Was het mogelijk dat Frank De Vleeschauwer in een vlaag van gekwetste trots Marchand in de vijver probeerde te duwen? De theorie klonk eerder als het script van een slechte soap. Een beetje geworstel, een verkeerde beweging, en plots ging er een schot af? Niet echt een geloofwaardig scenario, vond de jury. Zelfs de bewering dat Marchand een te laag IQ had om een leugen zo lang vol te houden, kon het tij niet keren.

Wat wel opviel, was de manier waarop de verdediging probeerde Frank De Vleeschauwer, het slachtoffer, af te schilderen als een agressor. Doch, meester Walter Van Steenbrugge, advocaat van de familie, pareerde dit hard. Hij haalde een e-mail van Frank aan, waarin hij zijn verdriet en boosheid over het overspel van zijn vrouw Dorien met waardigheid verwerkte. "Als ze denkt dat ze een betere man kan vinden, dan gun ik het haar." Het was een lijn die de zaal stil kreeg, een getuigenis van Franks karakter. De ironie was dat deze mooie zin, die zoveel van Franks persoonlijkheid blootlegde, nu tegenover de kilte van Marchands narcistische gedrag stond.

Het verdict: schuldig aan moord

Om 23 uur trok de jury zich terug, en de spanning in de zaal was te snijden. Maar het duurde niet lang voordat het verdict viel: schuldig aan moord. De premeditatie, de koelbloedigheid, de leugens—alles viel samen in een oordeel dat Marchand nu voorgoed in een ander daglicht plaatst. Hij reageerde slechts door lichtjes het hoofd te schudden, alsof hij nog steeds niet helemaal besefte wat er zojuist gebeurd was.

De families, opgelucht maar uitgeput, zagen eindelijk een vorm van gerechtigheid. Voor Stijn Marchand staat er nu meer op het spel dan zijn imago. Dinsdag wordt de strafmaat bepaald. Levenslang hangt als een donkere wolk boven zijn hoofd.
 

RuitenwasserAssisenNieuws nationaal

Reacties

Resterende karakters 500
Nieuwsbrief Mis nooit meer het laatste nieuws, exclusieve aanbiedingen en boeiende verhalen van P-magazine! Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.
Zoeken