Alaphilippe wint, maar we onthouden vooral de valpartijen van de eerste rit van de Tour.
Zijn de belangen te hoog, rijden ze te snel, zijn de fietsen te licht en onstabiel? In de moderne wielrennerij wordt er behoorlijk wat gevallen. Wordt er meer gevallen dan vroeger, of beelden we ons dat in? In 2220 moesten 19 renners de Tour verlaten na een valpartij. Dat was het hoogste aantal sinds 2014, toen 20 coureurs Parijs niet haalden omdat ze gevallen waren. Omdat het peloton in 2014 met 198 renners groter was de 176 van 2020, was het aantal uitvallers door valpartijen relatief zelfs nog hoger dan toen. 11 procent om 10 procent.
Bij de eerste rit van de Tour 2021 was al meteen prijs. Tijdens de openingsrit zorgde een toeschouwer met een kartonnen bord voor een massale valpartij in het peloton. Tony Martin ging namens Jumbo-Visma als eerste naar de grond en kon naar huis. We werden getrakteerd op een slagveld. De indrukwekkende zege van Julian Alaphilippe was daarom - helaas - niet het enige gespreksonderwerp aan de meet in Landerneau.
Op 47 kilometer van de streep gingen 62 renners tegen de vlakte, veertig kilometer later lagen nog eens veertig fietsen tegen de grond. Edward Theuns ging al na drie kilometer tegen de vlakte. Hij zou in het totaal drie keer vallen. Enkele klassementsrenners mogen al na 197,8 kilometer een kruis maken over hun Tour. Richie Porte (2’26”) en Tao Geoghegan Hart (5’43”) verloren tijd, dus blijft Ineos-Grenadiers nog met slechts twee kopmannen over. Ook Miguel Angel Lopez (+1’59”), Guillaume Martin (+1’29”), Steven Kruijswijk (+1’59”), Emanuel Buchmann (+1’59”), Louis Meintjes (2’26”) en Ion Izagirre (+11’15”) deden slechte zaken.
De Tour-organisatie dient klacht in tegen vrouw met bord die zware valpartij veroorzaakte. De vrouw zelf vluchtte weg.
Surely this person is blind? Can’t be this stupid ? #TDF2021 pic.twitter.com/4cvZHhmRa0
— James Mottershead (@mottersjames) June 26, 2021
