Strak bevindt ons land zich voor (minstens) drie maanden in een ‘epidemische noodsituatie’.
De pandemiewet kwam er op vraag van de oppositie, omdat die zich keer op keer gepasseerd voelde door Annelies Verlinden die - vrijwel zonder communicatie - het ene MB’tje na het andere uitschreef. Soms gingen die MB's zo ver dat de grondwet barstjes ging vertonen.
En dus ging Verlinden, geheel volgens de democratische traditie, aan de slag om een pandemiewet in mekaar te steken. Voortaan zou er een jurdisch kader zijn voor verregaande coronamaatregelen. Op 4 oktober had ons land pandemiewet een feit, doch ze werd nog niet geactiveerd.
Het was wachten op een ‘epidemische noodsituatie’ en die wordt straks een feit. Straks zal de minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) met twee koninklijke besluiten – geen ministeriële besluiten meer zoals het voorbije anderhalf jaar – op de proppen komen. Het ene roept, na advies van experten, de epidemiologische noodtoestand uit. Het andere somt de maatregelen op die de regering neemt om de pandemie aan te pakken.
Doch, daarmee is de kous nog niet af. Het gebruik van de coronapas komt namelijk in gevaar met het in gang zetten van de pandemiewet. Oeps. Het samenwerkingsakkoord over de coronapas dat eerder met alle regeringen werd afgesloten, moet herzien worden. De passage dat het gebruik van de coronpas vervalt wanneer de pandemiewet van kracht is, moet worden geschrapt. Net zoals de einddatum van 31 oktober.
Eenmaal dat obstakel genomen, krijgt Verlinden voor de komende drie maanden een ongeziene macht. In theorie is het de koning die de bevoegdheid heeft om een epidemische noodsituatie af te kondigen en de nodige maatregelen van bestuurlijke politie te nemen. Maar in hoogdringende situaties kan de minister van Binnenlandse Zaken die bevoegdheden uitoefenen. Wanneer de lokale omstandigheden het vereisen, kunnen de gouverneurs en burgemeesters strengere maatregelen nemen (volgens de eventuele instructies van de minister van Binnenlandse Zaken).
Uiteraard moeten de nodige procedures gevolgd worden en moet een en ander goedgekeurd worden door het parlement, maar laten we zeggen dat een ‘detail’ is.
