Komen we dan na 27 jaar eindelijk te weten hoe in hemelsnaam die drie mysterieuze schelpen te gebruiken?
Als het van Sylvester Stallone afhangt wel, want tijdens een vragenuurtje op zijn Instagram liet hij uitschijnen dat er een sequel op Demolition Man op de planning staat. De actiefilm uit 1993 was één van de laatste in zijn soort. De film bracht wereldwijd slechts 160 miljoen dollar op, maar liefhebbers gingen door de jaren heen de prent meer en meer waarderen.
Op het eerste zicht lijkt het dan ook weer een zoveelste hersenloze explosiefilm à la Stallone. In 1996 worden crimineel Simon Phoenix en de agent John Spartan ingevroren na een misgelopen arrestatie met onschuldige slachtoffers. In 2032 ontsnapt Phoenix uit de gevangenis en hij ontdekt dat de maatschappij heel vreedzaam is geworden. Daar maakt hij direct misbruik van door allerlei misdaden te plegen. Om de gewelddadige crimineel te stoppen, wordt Spartan ontdooid.
Het is vooral het loslaten van de ruwe testosteron-bom en macho Spartan in een overdreven politiek correcte maatschappij dat heerlijke scènes oplevert. De botsing tussen de harde flik en agenten die alles proberen op te lossen met fluwelen handschoentjes werkt flink op de lachspieren.
Op vloeken staan zware straffen en alles wat vies en geil is, is verboden. Rampetampen gebeurt niet meer op de natuurlijke manier, maar in virtual reality omdat fysiek contact absoluut verboden is. Het is een aardige variatie op het gebruikelijke apocalyptische toekomstvisioen dat sinds Blade Runner gebruikelijk is.
Tegelijkertijd heeft deze toekomstvisie veel weg van de huidige maatschappij waarin we ons bevinden. Denk maar aan de social distancing, het opletten wat je allemaal plaatst op de sociale media en onze justitie die vaak niet weet wat aan te vangen met zware criminelen.
We zijn alvast benieuwd met welke thema’s er deze de draak wordt (of nog mag) gestoken worden, want hoog tijd dat die opgeheven politiek correcte vingertjes eens een dikke middelvinger krijgen.
Send a maniac to catch a maniac.
