Inloggen

Log in of maak je account aan.

Wachtwoord vergeten? Registreren
Registreren
Wachtwoord vergeten

Wachtwoord vergeten? Voer je gebruikersnaam of e-mailadres in. Je ontvangt een link via e-mail om een nieuw wachtwoord in te stellen.

Registreren
Start Magazines Zoeken Shop Rubrieken

Wat Topdokters ons impliciet leert over asielzoekers

Thierry Debels - 13-04-2021

Een Topdokter zoals Tomas Menovsky zou in mijn schedel mogen boren als dat nodig is. Dat wist ik al na amper enkele minuten. Geneeskunde is een kwestie van vertrouwen en ik zou mijn leven in de handen van die supernerd - met een IQ dat zonder twijfel ver boven het gemiddelde uitstijgt - leggen.

Menovsky omschrijft zichzelf als een asielzoeker aangezien zijn ouders - een prof en een arts - uit een communistisch land naar hier zijn gevlucht.

Iets later zagen we een andere asielzoekster. Een zwarte dame kwam op bezoek bij een huisdokter met een ziek kind. De arts vroeg of het kind koorts had. De zwarte dame wist het niet. Ze had enkel haar hand op het hoofdje van het meisje gelegd en het resultaat was volgens haar niet duidelijk. De hand is niet onmiddellijk het beste meetinstrument.

De meting van de arts met een modern toestel om de koorts te meten gaf aan dat de lichaamstemperatuur van het meisje richting 40 graden ging. Een temperatuur waarbij de meeste ouders koortswerende middelen geven. Zelf gooide ik mijn oudste zoon bij die temperatuur op aanraden van een kinderarts in een koud bad.

Eigenlijk is het al een klein wonder dat de zwarte dame überhaupt bij de arts kwam. Mijn eigen grootvader was dokter in Belgisch Congo van 1938 tot en met 1958. Ze noemden hem daar munganga. Ik geef toe dat je daar als blanke al snel dokter was, maar hij had zijn diploma daar toch maar mooi verdiend in het plaatselijke ziekenhuis, l'Institut des Noirs. En met een andere arts voerden ze operaties uit die Menovsky vandaag doet.

Wat ik wel zeggen is dat onze zwarte vrouw niet veel geleerd heeft. Ze kreeg een voorschrift van de blanke arts om het meisje antibioticum te geven. Ik zei mijn levenspartner gisteren nog dat ik niet geloofde dat de zwarte vrouw die medicatie zou gaan halen bij de apotheker. Ik vermoed dat ze meer vertrouwen heeft in vreemde rituelen en de marabout. Dat heeft niets met achterdocht en racisme te maken, maar met mensenkennis. Mijn grootvader heeft me tientallen verhalen verteld over de plaatselijke inwoners van Belgisch Congo. Mij maak je niets meer wijs.

Topdokters

Reacties

Resterende karakters 500
Nieuwsbrief Mis nooit meer het laatste nieuws, exclusieve aanbiedingen en boeiende verhalen van P-magazine! Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.
Zoeken