Na 8 acht jaar gooit Meyrem de handdoek in de ring.
Een genuanceerde uitleg hebben we nog niet gekregen, maar Meyrem Almaci is straks niet langer kapitein van het groene schip. Dat schip dobbert momenteel op woelig water, al willen de Groenen dat zelf niet met zoveel woorden gezegd hebben. Nee – zo beweren ze – wij maken geen bocht in het dossier van de kernuitstap – we hebben altijd gezegd dat we alle mogelijkheden zouden openhouden. Een redenering die alleen (sommige) groene jongens en meisjes nog geloven. Het valt moeilijk te ontkennen dat Groen haar voornaamste programmapunt moest verloochenen.
In 2014 werd Almaci met 60 procent van de stemmen voor het eerst partijvoorzitter. Echt vleugels heeft haar partij nooit gekregen, ondanks de klimaatprotesten. Bij haar herverkiezing als voorzitter in 2019 haalde Almaci nog slechts 53,2 procent van de stemmen. Onder Vivaldi – waarvoor Kristof Calvo door Almaci werd geofferd – kreeg Groen de post van Energie. Het bleek een vergiftigd geschenk.
Waarom Almaci precies nu opstapt, is nog niet bekend. Wellicht zullen er straks verschillende waarheden worden geserveerd: de officiële en de echte.
