Als Groen ook besluit zich ook terug te trekken, dan krijgen achtereenvolgens Vlaams Belang en daarna CD&V een kans om het initiatiefrecht te claimen.
Kathleen Van Brempt, lijsttrekker voor Vooruit in Antwerpen, heeft besloten afstand te doen van haar initiatiefrecht bij de vorming van een stadsbestuur. Ze volgt daarmee PVDA op die ook niet durfden. De grote mond van voor de verkiezingen heeft plaats gemaakt voor een staart tussen de benen. De boodschap Van Brempt is - naar eigen zeggen - duidelijk: ze weigert zich in een nauwe tijdslimiet van twee weken te wringen om tot een akkoord te komen. In plaats daarvan pleit ze voor een bedachtzame aanpak waarin inhoud en visie centraal staan. Klinkt als vluchten voor een verantwoordelijkheid die de kiezer gaf. Of moeten we het herleiden tot: “Blablabla?”
Een bewuste keuze voor zorgvuldigheid
Van Brempt benadrukt dat een grondig en duidelijk bestuursakkoord voor een complexe stad als Antwerpen niet "op een drafje" mag worden afgerond. Ze wil niet overhaast een akkoord sluiten om vervolgens in de praktijk te struikelen over ontbrekende details of halfuitgewerkte plannen. De verklaring werd opgesteld in overleg met burgemeester Bart De Wever (N-VA), die blijkbaar instemt met de nood aan meer ruimte voor onderhandelingen.
Vooruit kiest voor duurzame koers
Deze keuze lijkt niet zomaar een formele stap, maar een bewuste strategie: Vooruit wil duidelijk maken dat het zich niet laat opsluiten in politieke tijdsdruk en dat het streeft naar een duurzaam bestuursakkoord dat de stad op lange termijn ten goede komt. Door afstand te nemen van het initiatiefrecht neemt Vooruit een afwachtende rol aan, waardoor andere partijen mogelijk het voortouw moeten nemen bij de aanloop naar coalitievorming.
Ruimte voor een nieuwe visie op Antwerpen
Van Brempt wil met deze zet het signaal geven dat Antwerpen nood heeft aan een solide visie, waarbij elke partij die wil meewerken een constructieve bijdrage kan leveren. Haar houding contrasteert met het gebruikelijke politieke schouwspel na verkiezingen, waar snelheid vaak belangrijker lijkt dan de diepgang van het beleid.
We vragen ons of onze politici doorhebben dat België afstevent op een financi¨le apocalyps.
Groen heeft de troefkaart in handen, maar...
Groen Antwerpen heeft dus ny een verrassende troef in handen na de onverwachte beslissing van Kathleen Van Brempt (Vooruit). Nu de bal naar Groen-lijsttrekker Bogdan Vanden Berghe wordt gespeeld, kondigt de partij aan intern overleg te voeren om te bepalen of ze dit initiatiefrecht daadwerkelijk willen benutten. De uitspraak is kort, maar zegt veel: “Groen Antwerpen neemt akte van de beslissing van Vooruit om af te zien van het initiatiefrecht.”
Een ongekende kans voor Groen
Voor Groen is dit een onverwachte kans om het heft in handen te nemen bij de Antwerpse formatiegesprekken, een positie die de partij wellicht niet meteen had verwacht. Het initiatiefrecht houdt immers in dat de partij het voortouw kan nemen in de coalitiegesprekken en eventueel een akkoord kan voorstellen dat de stad voor de komende jaren richting geeft.
Beslissingsmoment voor Bogdan Vanden Berghe
Bogdan Vanden Berghe houdt het voorlopig diplomatiek. Hij zal vandaag de knoop doorhakken of Groen deze bevoorrechte positie daadwerkelijk wil opnemen of ook zij het recht doorgeven aan de volgende partij in lijn, namelijk Vlaams Belang. Mocht Groen besluiten zich ook terug te trekken, dan krijgen achtereenvolgens Vlaams Belang en daarna CD&V een kans om het initiatiefrecht te claimen. Als iedere partij het recht afwijst, stopt de formele beurtrol, en kunnen partijen vrij met elkaar onderhandelen zonder dat een specifieke partij nog de rol van initiatiefnemer claimt.
Een mogelijke groene wending voor Antwerpen
In politieke kringen houdt men de adem in, want de keuze van Groen kan het Antwerpse politieke landschap een onverwachte wending geven. Terwijl de grote partijen de coalitievorming gewoonlijk naar zich toetrekken, ziet Groen mogelijk de kans schoon om Antwerpen een groene stem te geven in de coalitiegesprekken. Voor de andere partijen betekent dit dat ze rekening moeten houden met een mogelijke verschuiving in de Antwerpse politieke machtsbalans, waarbij Groen de toon kan zetten voor de toekomstige koers van de stad.
En dan vragen de politici zich af waarom mebsen niet gaan stemmen.
