Zonder pasje is gedaan met shoppen.
Wie vorig jaar beweerde dat pasjes zouden bepalen wat we (nog) mogen kopen en wat niet, werd weggezet als wappie en complottheorist. Maar wie vandaag in ‘De Standaard’ het interview leest met de Nederlandse Eurocommissaris, Frans Timmermans, beseft de wappies van weleer gelijk krijgen. “Zonder paspoort geen toegang tot winkelrek”, kopt de krant, waarmee het vooruit loopt op het idee dat duurzaamheidspasjes zullen gebruikt worden om te bepalen wat we wel nog mogen kopen en wat niet. Producten zullen gevalideerd worden naar hun duurzaamheid. Wat op de Europese markt wordt aangeboden, zal moeten voldoen aan strenge duurzaamheidseisen. Consumenten zullen gecontroleerd worden op wat ze kopen.
Elk product krijgt straks een digitale ID, die op zijn beurt wordt ingelezen door de smartphone van de consument. Vervolgens kan ook worden nagegaan worden hoe ‘vervuilend’ die consument wel is in zijn/haar aankopen en daarin kan worden bijgestuurd. Uiteindelijk kan de moderne Big Brother dan bepalen welke hoeveelheid ‘vuiligheid’ door het individu nog kan worden aangeschaft. Wie in het begin van de maand te veel foute kleding heeft gekocht, bijvoorbeeld, zal voor de rest van de maand geen toegang meer krijgen tot die producten.
Nu goed, zover zijn we nog niet. Voorlopig worden de maatregelen in een light versie aangeboden. We citeren ‘De Standaard’: "Volgens de nieuwe Europese wetgeving, die in 2024 van kracht zou worden, moet op termijn vrijwel elk product op de Europese markt een digitaal paspoort krijgen. Consumenten kunnen zo zelf nagaan hoe duurzaam het product in kwestie is. Na textiel staan matrassen, meubelen, banden, wasmiddelen, verf en smeermiddelen op de nominatie om aan deze verplichting te voldoen. Daarnaast zullen bedrijven verplicht worden om openbaar te maken hoeveel onverkochte producten ze vernietigen. Eventueel wordt die praktijk zelfs regelrecht verboden."
In toekomst wil Europa erop toezien dat er niet alleen duurzaam geproduceerd wordt, maar dat alles ook zoveel mogelijk uit gerecycleerd materiaal vervaardig wordt. De bedoeling is vervolgens dat er digitale productpaspoorten komen die niet alleen het energieverbruik zichtbaar maken, maar ook andere duurzaamheidsaspecten.
Je zou voorzichtig kunnen stellen dat het CST om te oefenen was.
