Voormalig Kamervoorzitter Sigfried Bracke (N-VA) haalt in een nieuw stuk voor Doorbraak nog eens flink uit nadat uitkwam dat Herman De Croo en hij een bijkomende pensioenvergoeding kregen waarover vandaag heibel is.
Bracke: “Naast Herman De Croo en uw dienaar zijn er nog drie andere fraudeurs-erevoorzitters die dezelfde onwettige bonus hebben gekregen: Charles-Ferdinand Nothomb, Raymond Langendries (beiden PSC/CDH/Les Engagés) en wijlen Jean Defraigne (PRL/MR). Kwestie van het de komende parlementaire onderzoekscommissie en de immer naar waarheid zoekende media wat makkelijker te maken.”
Bracke nog: “Uit de vorige eeuw? Verjaard? Ik vrees van niet. De vele watchers, kenners en topexperts weten dat: die uitkeringsvergoedingen startten pas wanneer de betrokkenen de politiek verlieten. Nothomb, Langendries en Defraigne zijn na hun voorzitterschap nog een tijd lang doorgegaan. De rest is Wikipedia en een eenvoudig rekensommetje dat journalisten en politici normaal moeten aankunnen.”
De vorige Doorbraak-column (waarin de politicus zwaar uithaalde naar Peter De Roover en Sander Loones, red) heeft volgens Bracke “nogal wat reacties” losgemaakt. “Niet dat hij de bagger heeft doen ophouden. Mijn eerste zin was: Ik maak me geen illusies. En als die stukken verder gaan dan gewoon gescheld, dan zend je dat door naar bevoegde instanties. Punt. Maar veel andere reacties waren zeer zinnig, af en toe zelfs geestig.”
Bracke haalt vandaag nog eens uit naar Peter De Roover, fractieleider van N-VA in De Kamer. Bracke: “De fraude is er bewezen. En – het zal iedereen opgevallen zijn – de N-VA is daar bij monde van fractieleider De Roover voor. Eindelijk eens straffer kunnen zijn dan Calvo, het moet voor De Roover een gloriemoment zijn geweest.”
“Ook Sander Loones blijft uitleggen waarom hij niet gezien heeft wat hij had moeten of kunnen zien. Al heeft hij op één punt wel gelijk, en moet ik dus mezelf corrigeren. Uit wat ik nu weet, blijkt dat de Kamerleden inderdaad niet alle informatie hebben gekregen. Noch over de ambtenaren-generaal, noch over de voorzitters. Toen Loones zijn vertrouwen in de administratie opzegde, had hij dus eigenlijk gelijk.”
“Blijkt namelijk dat de huidige top een wraakoefening heeft gehouden tegen hun onmiddellijke voorgangers, allen recent gepensioneerd. Die kregen namelijk als laatsten die uittredingsvergoeding. Wie daarna komt niet meer – jaja, er is in de Kamer in de voorbije jaren fors hervormd. En wat er is gebeurd is een mooi voorbeeld van het aloude Waarom ik en niet een ander. Een pure afrekening dus, en de politiek is daar met genoegen op ingegaan, want ook die wensten af te rekenen, zij het met anderen.”
Bracke nog: “Dat nam overigens soms schofterige vormen aan. Aan één net gepensioneerde hoge ambtenaar – de man was stervende, en iedereen wist dat – laat men weten dat hij zijn uittredingsvergoeding niet krijgt, maar dat na zijn overlijden zijn vrouw wel zestig procent zal krijgen. Schofterig dus. Daar is geen ander woord voor.”
“Er zijn ook – vorige week had ik die nog niet – verschillende documenten van verschillende instanties die uitdrukkelijk bewijzen dat hier geen sprake is van onwettigheid, laat staan fraude. Zeer recent zegt de Pensioendienst zeer uitdrukkelijk: niets aan de hand. En al langer geleden heeft ook de fiscus zich gebogen over… met krek hetzelfde finale oordeel. Het valt op dat de Kamer dat allemaal opzijzet, en alleen het advies volgt van een ingehuurd advocatenbureau…”
“Laat dus die onderzoekscommissie of externe instantie maar komen. Eigenlijk zegt de politiek daarmee niets anders dan nee, wij kunnen het niet. Terwijl het een pure kwestie is van huiswerk maken, je werk doen.”
Volgens de voormalige voorzitter van de Kamer kan je overigens ook hervormen “zonder bloed aan de paal”. “Dat is kennelijk niet het model van Hedebouw, De Roover en Calvo.” Wel het model van Bracke.
Bracke tot slot: “Het is een kenmerk van dat soort strijders dat ze vooral vinden dat ze zelf te weinig krijgen. Ze bespelen een oud, groot volksinstrument: het klinkt luid, bombastisch zelfs, maar ook behoorlijk vals.”
Loones sprak zich onlangs uit over deze zaak in De Zondag. Als de begroting minutieus tegen het licht gehouden, hoe kan het dan dat de parlementsleden de extra vergoeding voor Bracke en De Croo niet gezien hebben?
Loones: “Omdat het niet helder in de begroting staat. Er staat één zin over een vergoeding voor oud-Kamervoorzitters. Maar als je een begroting bestudeert, dan gaan de alarmsignalen vooral af wanneer je een grote verschuiving ziet. Dat was hier niet het geval, want die ene zin staat er al vele jaren in. Dat is waarom niemand dit doorhad, ook PVDA niet. Zij hebben één keer een amendement ingediend om vanalles te schrappen, zonder dat ze precies wisten waarover het ging.”
Volgens partijgenoot Siegfried Bracke hadden de parlementsleden het dus moeten zien en weten.
Loones: ( fel ) “Neen, echt niet. Dat is een oneerlijke reactie van hem. Over de extra’s voor de hoge ambtenaren staat er zelfs geen enkele zin in de begroting. Al jaren vragen wij de Kamerdiensten om meer transparantie. Als je niet alle info krijgt, dan kan je je werk niet ernstig doen. Kamervoorzitter Eliane Tillieux (PS) heeft zelfs bewust informatie verzwegen voor het parlement. Dat zal zeker nog een staartje krijgen. Maar Siegfried vindt blijkbaar dat ik dat niet mag zeggen.”
foto screenshot VRT
