“We kunnen de rekeningen niet meer betalen.”
Wat klopt er niet? Geen volk zo rijk als de Belgen, zegt het Global Wealth Report. Geen land waar de belastingen zo hoog zijn. Geen land waar meer trajectcontroles elke kilometer per uur te snel beboeten. Maar we hebben een staatsschuld van 494,454 miljard euro en onze federale flikken staan op de drempel van een faillissement.
Bij de federale politie liggen er voor miljoenen euro’s aan rekeningen die niet betaald kunnen worden, lezen we in ‘Het Nieuwsblad’. Kosten voor consultants, energierekeningen, facturen van garages voor nieuwe auto’s, rekeningen van IT-experts.
Annelies Verlinden komt met de verklaring dat de politie uiteraard alle facturen gaat betalen. Van welk geld? Dat moeten we aan (spreekwoordelijke) Joost vragen.
Hoe komt het eigenlijk dat er geen meer geld is? Wel, er zouden verschillende oorzaken zijn voor deze dramatische situatie. Daarvoor wordt een blikje clichés opengetrokken. We citeren:” De stijgende energiekosten, die zich extra laten voelen in de vaak tochtige, verouderde gebouwen. De indexering van de lonen van de 13.000 personeelsleden. Noodzakelijke investeringen in digitalisering. Dat alles bovenop de toch al bestaande “structurele onderfinanciering”.” De klimaatverandering zit er net niet in. Voor ieder gewoon bedrijf van een gewone zelfstandige zou deze verklaring klinken als ‘wanbeheer’ en was het boeken toe.
En nu? De nieuwe commissaris-generaal ad interim Eric Snoeck heeft bij zijn aantreden in juni het bedrijf financieel laten doorlichten. Die resultaten zouden besproken zijn met de politiek, maar blijven staatsgeheim. We mogen niet weten hoe groot het probleem exact is. Maar - zo wordt de onderdanen beloofd – in september gaat Snoeck met oplossingen komen. We zijn benieuwd.
Herinner je het vorige plan, die Belgenmop, weet je nog? Politiemensen werd onder meer gevraagd tijdens verplaatsingen nog maar 100 kilometer per uur rijden, om brandstof te sparen. En of ze wat vaker de trap konden nemen in plaats van de lift.
Joery Dehaes van het ACV beschrijft de situatie als volgt: “De federale politie is als een kooitje waarin het rad nog draait, terwijl de hamster al overleden is.”
Een mooi beeld om mee af te sluiten, toch?