Terwijl Steven Van Gucht deze week in verschillende Vlaamse kranten een verkoopspraatje hield voor coronabooster numero elfendertig, gaan er in andere delen van de wereld andere dingen over de coronaprik rond. Straffer nog. In sommige buitenlandse mainstreamkranten – en dus geen wappiegazetjes die enkel door dommeriken en egoïsten gelezen worden, begint men zich af te vragen of de prik niet een heel klein beetje ‘stoemelings doodvallen’ in de hand gewerkt heeft.
Ah, de coronavaccinatie: het wondermiddel dat ons weer naar festivals en all-you-can-eat buffetten stuurde. Of toch niet helemaal? Terwijl de media ons deden geloven dat die prik miljoenen levens redde, blijkt uit Engelse cijfers dat gevaccineerden soms juist hoger scoorden op de sterftelijst. En nee, we hebben het niet over een overdosis Netflix. Het gaat hier om niet-Covid-gerelateerde sterfgevallen. Toch wordt er opvallend weinig onderzoek naar gedaan. Waarom? Een vraag voor een miljoenenkostende onderzoekscommissie of misschien gewoon je oom op Facebook. Of nee, laat dat laatste maar, of je vliegt in de Facebook-jail.
Het hele vaccinatieverhaal blijft omhuld in mysterie en controverse, en dat op twee fronten. ‘Berliner Zeitung’, een grote Duitse krant, weidde er een heel stuk aan. Ten eerste: redde het levens of zorgde het gewoon voor een paar extra vrije dagen met een Netflix-marathon? En ten tweede: hoeveel mensen gingen er aan niet-Covid-gerelateerde zaken dood ná die prik? Spoiler alert: die vraag blijft tot op heden onbeantwoord. Maar één ding weten we wel: sinds de prikfeesten van 2021 zagen we in veel landen een piek in oversterfte. En nee, niet alleen in Duitsland. Ook in Engeland rijzen de cijfers de pan uit – precies op het moment dat de vaccinaties van start gingen. Toeval? De wetenschappers staan lijnrecht tegenover elkaar, dus je kan maar beter zelf een gokje wagen.
De ene groep wetenschappers claimt dat de vaccins miljoenen levens hebben gered. The Lancet, altijd goed voor wat dramatisch nieuws, beweert zelfs dat er tussen december 2020 en december 2021 maar liefst 19,8 miljoen Covid-19-doden zijn voorkomen door die kleine prik in je arm. Klinkt indrukwekkend, toch? Maar dan komt Canada om de hoek kijken met een eigen rapport (zonder die vervelende peer review, dat wel) waarin ze een heel andere realiteit schetsen: 16,9 miljoen doden als gevolg van... de vaccins zelf. Grotesk? Absoluut. Maar het maakt de discussie niet minder interessant.
En dan zijn er nog de Noren, die al in 2021 een belletje deden rinkelen. Bij 100 overleden senioren die kort na hun vaccinatie het hoekje om gingen, bleek bij 10% de vaccinatie zéér waarschijnlijk de boosdoener. In Italië meldden ze hetzelfde: 38 sterfgevallen na de prik, met trombose en bloedingen als voornaamste doodsoorzaken. Tja, met die cijfers is het best legitiem om je af te vragen: misschien is de vaccinatie wel een beetje dodelijker dan we dachten?
De Engelse statistieken maken het nog bonter. Uit cijfers van hun Office for National Statistics bleek dat vanaf juni 2021 de niet-Covid-sterfte onder gevaccineerden opvallend hoger lag dan bij de ongevaccineerden. Waar niet-gevaccineerden sterfteniveaus hadden die nog binnen de perken bleven (902 tot 1956 per 100.000), vlogen de cijfers bij de gevaccineerden omhoog tot wel 6295 per 100.000. En dat, beste lezer, is niet bepaald geruststellend.
Maar ach, laten we niet overhaast conclusies trekken, toch? Er zijn immers “medisch plausibele” verklaringen voor. Bij ratten (ja, ratten!) bleek het mRNA-vaccin van Moderna bijvoorbeeld hartproblemen te veroorzaken. En als je dan in je achterhoofd houdt dat er ook gevallen zijn van myocarditis en hartaanvallen bij gevaccineerden, begint het verhaal toch wat wrang te smaken.
En dan hebben wij Marc Van Ranst, viroloog en bij uitbreiding Professor in Alles, die het allemaal afdoet als “onzin” en “gevaarlijke samenzweringstheorieën”. Hij wuift de zorgen over oversterfte na vaccinatie weg als een roversverhaal. Maar nu er toch harde aanwijzingen op tafel liggen dat de vaccins mogelijk hebben bijgedragen aan een toename in sterfgevallen, begint de vraag wel heel prangend te worden: waarom wordt er niet verder onderzocht?
Het lijkt er sterk op dat veel politici en wetenschappers liever de andere kant opkijken als het gaat over de nadelige effecten van vaccins. En waarom? Misschien omdat ze zelf iets te enthousiast met die spuit in de aanslag stonden en nu niet willen toegeven dat het allemaal toch iets minder “veilig en effectief” was dan gedacht.
Conclusie? Of je nu de cijfers gelooft of niet, één ding is zeker: de pandemie is misschien voorbij, maar de discussie over die vaccins gaat nog wel even door.
