Dat de oorlog in Oekraïne precies een jaar geleden begonnen is, zullen we vandaag geweten hebben.
Zoals we hier al een paar keer geschreven hebben, is het niet toevallig dat de VS Oekraïne voluit steunen.
Er is wel een groot verschil met WOII: toen de VS meededen na Pearl Harbor, was de uitkomst van het conflict al gekend. Nu is dat onzeker.
De taktiek van de VS vandaag is immers om Rusland uit te putten (Tiger team). Dat is volgens de laatste gegevens wel een stuk moeilijker dan eerst gedacht. Er spelen uiteraard ook nog andere elementen, maar dat punt is belangrijk volgens een nota die al enkele dagen na die inval werd opgesteld. Het lijkt ook op een techniek uit de judo waarbij de aanval van de tegenstander wordt gebruikt om zelf een aanval in te zetten.
In de VS is de laatste jaren trouwens discreet een grote koerswijziging opgetreden. Onder Trump was het land vooral geïnteresseerd in de eigen zaken (America First), maar Biden en dan vooral zijn rechtse 'Blob'-adviseurs willen opnieuw dat de VS de politieman van de wereld spelen. Dat is sinds een jaar erg goed te merken. Wie het parcours van Biden kent, zou ook niet verrast moeten zijn.
Andere grote speler op het multidimensionele schaakbord is China. Dat land profileert zich nu als bemiddelaar. Er is zelfs een ‘vredesplan’. Probleem is dat president Zelenski (terecht) weinig vertrouwen heeft in die Russische bondgenoot.
Het Chinese plan bestaat uit twaalf punten, waaronder ‘respect voor territoriale integriteit’ en ‘het verlaten van koude-oorlogmentaliteit.’
In Chinese staatspropaganda wordt overigens ook nooit gesproken over ‘oorlog’ of ‘invasie’, maar over ‘de kwestie-Oekraïne’, om Rusland niet voor het hoofd te stoten.
Geopolitiek gesproken is de houding van China vandaag het belangrijkst. Militaire bronnen verwachten dat het land al in 2025 in oorlog zal zijn met de VS omwille van Taiwan. Dus is het belangrijk voor de Chinezen om de VS zo lang als mogelijk aan Oekraïne ‘gebonden’ te houden.
Dat is interessant omdat de Amerikanen net denken dat ze Rusland uitputten, terwijl de Chinezen er net belang bij hebben dat de Amerikanen zo lang als mogelijk steun geven aan Oekraïne. Nog mee?
En dan is er de relatie tussen Rusland en China zelf: op het eerste gezicht goede vriendjes, maar schijn bedriegt.
Russisch minister van Defensie Sjojgoe kent de Chinezen goed en moet ze niet hebben. Hij is bang dat Poetin te zwak staat tegenover China. Binnen die school denken sommigen zelfs dat Rusland over enkele jaren niet meer zal zijn dan een provincie van China. Van het grote rijk met Wit-Rusland (een ander onzinnig plan van die Russen) zal dan geen sprake meer zijn.
Levert China binnenkort wapens aan de Russen? Enkel als dat in het belang is van de Chinezen gezien die geopolitieke context. Daar weten ze ook wel dat er binnenkort oorlog is omwille van Taiwan. In Peking zijn ze niet bang van de dreigende woorden uit Washington.
Net als de Russen draaien de Chinezen de zaken overigens ook voortdurend om. Chen Changning, een prof aan de Universiteit van Sichuan, zegt nu in een interview met Russische media dat Amerika het conflict in Oekraïne strategisch wil inzetten tégen China. Volgens hem proberen de Amerikanen de internationale gemeenschap te beïnvloeden middels ‘valse beschuldigingen,’ ten nadele van zijn land. Samengevat proberen alle spelers de andere spelers in een zwakkere positie te plaatsen door die oorlog. In de werkelijkheid kunnen er enkel verliezers, winnaars en landen zijn die status-quo blijven.
De oorlog in Oekraïne? Een partijtje geopolitiek armworstelen voor gevorderden. Op 24/02/2024 weten we meer.
foto: Mathias Reding via Pexels
