Een schrijnend verhaal over de Europese reglementitits.
“Ze hebben gelijk”, is de meest gehoorde reactie bij het boerenprotest van de afgelopen dagen. En ja, je trekt je de haren uit het hoofd als je in protestfile bent terechtgekomen. Bart De Wever roept vanuit Ecuador dat hij “absoluut geen sympathie” heeft voor de blokkades die protesterende boeren nu al dagen opwerpen, onder meer in ‘zijn’ Antwerpse haven. “Mensen gijzelen, levensgevaarlijke toestanden organiseren, de economie lamslagen? Sorry, neen.” Maar wat doe je als er niet naar je wordt geluisterd?
De lange arm van Europa
De boeren hebben het gehad met de chronische reglementitis waar ze dag in dag uit mee te maken hebben. Er wordt behoorlijk wat boven hun/onze hoofden beslist – en verplicht – daar in Europa. België is een zakdoek groot en surrealistisch complex. Leg dat maar eens uit in Europa waar het kleine België nauwelijks een vinger in de pap heeft.
Het leven zoals het is
Het wordt pas duidelijk wanneer je een concreet verhaal hoort van – letterlijk – de man/boer op het veld. Boer Bart Dickens vertelt tegen Ampe hoe hij gemonitord en gecontroleerd wordt wanneer hij zijn mest verwerkt. “Iemand met een enkelband wordt minder gevolgd dan wij die mest vervoeren”, merkt hij schamper op. En jawel, het is te gek voor woorden. Hij moet net niet ingeven in het systeem wanneer hij zelf mest gaat produceren op het toilet.
Luister even mee naar zijn verhaal, dan kan je je er iets bij voorstellen dat veel boeren het gehad hebben om als str*nt behandeld te worden.
