Het grootste fotoalbum ter wereld.
Stel je voor, je neemt een foto, plaatst er even een leuk filtertje op en plakt die in een album dat iedereen kan zien. Zo eenvoudig was het idee van de 27-jarige Kevin Systrom. 10 jaar geleden flanste hij een app in mekaar die de mogelijkheid bood om je foto’s te delen. Ten minste niet meteen. Het begon eigenlijk met de app Burbn (zeg het luidop en je hebt Bourbon) een app om zijn liefde voor Whiskey te ventileren dus, met de mogelijkheid om ook foto’s te delen. Toen Systrom ontdekte dat mensen zijn app vrijwel alleen daarvoor gebruikten, pakte hij het anders aan. Hij haalde studievriend Mike Krieger erbij en bestudeerde alle populaire fotografie-apps, net als de sociale netwerken. Met name Hipstamatic trok hun aandacht: de app bood allemaal coole fotofilters, alleen geen mogelijkheid om foto’s te delen. Facebook deed wel foto’s, maar het beeld stond niet centraal.
Et voilà.
We schrijven anno 2020 en we noteren het feit dat zo’n 1 miljard mensen per maand foto’s en video’s posten op het platform. Instagram is fastfood for the brain. Een foto delen is bovendien gemakkelijker dan iets schrijven. Over een tekstboodschap moet je veel meer nadenken, terwijl een foto al meteen context geeft. Eén beeld zegt meer dan duizend woorden, weet je wel.
Al is het al lang niet meer zo onschuldig als een gewoon fotoalbum. Instagram is vaak real fake en wordt ondertussen geclaimd door influencers en politiek gedachtengoed. Het ziet ernaar uit dat Instagram al een tijdje ontgroend en ontmaagd is en we kunnen ons niet van de vervelende gedachte ontdoen dat wanneer Instagram 20 zal zijn, er een hobbelig parcours zal zijn afgelegd.
