Magnette wil zich progressief populair maken, maar…
Wie gaat het betalen? In de nota’s van Magnette vindt men onder het luik duurzaamheid de intentie om op termijn enkel nog nul-emissiewagens fiscaal aantrekkelijk te maken voor bedrijven. De Waal wil de verkoop van elektrische wagens een boost geven, "want die komt moeilijk van de grond".
Een nobel initiatief, maar in het woord duurzaamheid zit het woord ‘duur’. Wie gaat de rekening van het blind idealisme betalen ? 2023 is wel heel dicht bij, en het is maar de vraag of België klaar is voor zoveel elektrische wagens.
De vraag is niet alleen of er voldoende voeding al zijn – we waren niet eens in staat de afgelopen jaren om in gemeenten de kerstverlichting te laten branden wegens mogelijke schaarste – maar ook: waar gaan al die auto’s tijdig gevoed kunnen worden? Er is op het vlak van infrastructuur nog veel werk aan de winkel.
Maar er is meer. Hoe gaan we die elektriciteit opwekken? In nota’s die de wereld willen redden, zwijgt men nogal eens over het thema kernenergie. Tenzij we in iedere tuin een windmolen plaatsen, zou het wel eens moeilijk worden om al die elektrische monden te voeden.
En nog eentje: onze brandweer. Een elektrische auto is niet zonder risico. Op dit moment is onze brandweer nauwelijks in staat om één elektrische wagen te blussen. Die dingen zijn nu eenmaal bijna onblusbaar met traditionele middelen. Stel je eens een aanrijding voor waarbij vijf elektrische wagen vuur vatten op de Brusselse ring. Dan hebben we met z’n alle twee dagen congé.
Maar goed, wellicht heeft Magnette hier allemaal rekening mee gehouden en schuilt er ergens die in de Waalse bossen een Vlaamse ezel die geld … je weet wel.
