De paradox van de biodiversiteit.
Merkwaardig nieuws uit de Vlaamse natuurwereld. In deze tijden waarin alles natuur en milieu is, loopt het vreemde nieuws binnen dat het Agentschap voor Natuur en Bos een soort ‘wanted dead or alive’ lanceert voor de Chinese muntjak.
De muntjak is een klein hertje (50cm hoog) dat vooral voorkomt in de regio Schilde-Schoten. Nu dachten wij dat we aan biodiversiteit moesten doen en dat de ideale maatschappij een multiculturele maatschappij is. Of nog, dat de klei waaruit je bent geboren niet onze klei is maar die van de hele aardbol.
Die filosofie komt met de muntjak op losse schroeven te staan. Natuur en Bos wil het dier bestrijden – lees afschieten – omdat het “een invasieve exotische soort is die moet bestreden worden”. Met andere woorden omdat het beest niet van bij ons komt, hoort het hier niet thuis en verstoort het onze biodiversiteit. We willen de de vergelijking niet maken, maar worden we niet plat geslagen met een filosofie die net het omgekeerde predikt?
Nu goed, het dier eet bijvoorbeeld van onze prachtige blauwe boshyacint en beschadigt jonge bloemknoppen. Daarom wil Natuur en Bos sensibiliseren. "Wie een muntjak ziet, kan dat het best melden bij de waarnemingenwebsite van Natuurpunt. Op die manier brengen we in kaart waar ze zitten en kunnen we snel reageren", aldus Natuur en Bos.
Moest je een wolf zien, dan moet je ergens anders zijn. Of nee, ook bij Natuur en Bos.
