“Deloyaal, enfant terrible, een luis in de pels.”
“Ik zou alle minister-presidenten uitdrukkelijk willen bedanken voor hun inspanning en moed om gisteren tot een consensus te komen. Ik hecht ook belang aan het feit dat we beslissingen samen verdedigen”, een duidelijke korte boodschap van premier De Croo (Open Vld) voor de natie, maar vooral voor de voorzitter van de Waalse zusterpartij Georges-Louis Bouchez. Die had de derde lockdown “een drieledige mislukking” genoemd. Coalitiepartners PS en Ecolo kozen prompt de kant van een beschadigde De Croo en uitten hun ongenoegen over het “enfant terrible” Bouchez. Zij spelen op de man en niet op de partij, want in dat geval zou – in normale tijden – zo’n uitspraak wel eens tot de val van de regering kunnen leiden.
Dat beseft ook de grote leider Sophie Wilmès. Ze zou naar verluidt ‘razend’ geweest zijn door de "deloyale houding" van haar voorzitter. Wilmès is vicepremier en op dit moment – oh ironie – de nummer één van de Waalse liberalen.
Bouchez doet al een tijdje aan ‘particip-opposition’, oppositie voeren tegen de meerderheid waar hij deel vanuit maakt. Want, laten we niet vergeten – wanneer we even de nabije vaderlandse geschiedenis erop nalezen – Bouchez speelde een cruciale rol in het totstandkomen van van Vivaldi. De liberalen van het land samen tellen, klopt blijkbaar dan toch niet helemaal om representatief te zijn.
PS-voorzitter Paul Magnette wrijft zich uiteraard in de handjes en ziet maar al te graag zijn grote rivaal van het strijdtoneel verdwijnen. Leuk voor Magnette dat hij daarbij een helpende hand krijgt van de Vlaamse liberalen. “We kunnen Bouchez niet blìjven verdedigen als hij zo verder doet. Hij wordt op den duur door iedereen als onbetrouwbaar gezien”, klinkt het daar.
Je mag dan misschien geen fan zijn van Bouchez, hij heeft wel het lef om een afwijkende mening te ventileren. En dat is in ons land ondertussen bijna verboden.
