Van der Straeten gaat stokoude en vervuilden straalmotoren subsidiëren om te garanderen dat het licht blijft branden.
Vivaldi – en Tinne Van der Straeten in het bijzonder – hebben Groen bekeerd. In een niet zo ver verleden stonden de groene jongens en meisjes nog op de barricades om kernenergie de wereld uit te helpen. Wie een komma durfde te wijzigen aan de kernuitstap werd verketterd. Maar dan kwam er de grote staatsvrouw – woorden van Almaci – Tinne Van der Straeten en werd alles anders.
Tinne draaide weemoedig de groene kazak met kernenergie, draaide nog een keer, stamelde wat over een plan B en de back-up van de back-up om verontruste burgers te verzekeren dat het licht zou blijven branden. Vivaldi wacht ondertussen nog op de crematie, maar komt in verlengingen toch nog met een extra hoofdtuk van de deurenkomedie “Mannen, het licht blijft brannen”.
Turbojets
Ja, het klinkt als een grap die al eens verteld werd: de Belgische overheid trekt subsidies uit voor acht stokoude straalmotoren om ons stroomnet stabiel te houden. Motoren die normaal gezien straalvliegtuigen door de lucht jagen, worden nu klaargestoomd om black-outs op Belgisch grondgebied af te wenden. 'Turbojets' noemen ze die antieke apparaten, maar er is niets snels of moderns aan. Deze lawaaierige, zwaar vervuilende motoren draaien namelijk al meer dan een halve eeuw mee en vreten kerosine alsof het niets is. Niet echt een cadeautje voor het milieu en een ramp voor het narratief van de elektrificatie die de wereld moeten redden. En toch worden ze volgend jaar ingezet als het noodplan van minister van Energie, Tinne Van der Straeten. Haar boodschap? Zonder deze ouderwetse kanonnen riskeren we in 2025 donkere dagen.
Het plan krijgt dan ook forse kritiek, want hoe groen is het nu werkelijk? De turbojets stoten tot drie keer meer CO₂ uit dan een moderne gascentrale en zijn zelfs viezer dan steenkool. Desondanks prijst de overheid het als de ‘enige haalbare optie’. In totaal zullen acht van deze motoren subsidies ontvangen. Minister Van der Straeten benadrukt dat het een tijdelijke, eenmalige maatregel is, maar dat die wel cruciaal is in tijden van acute stroomnood. “Dit is geen structurele oplossing,” benadrukt ze, al kunnen de inwoners van plaatsen zoals Zeebrugge en Beerse alvast de oordopjes klaarleggen. Geluiddemping of niet, volgens hen klinkt het als een opstijgend vliegtuig in de achtertuin.
Geen kerncentrales, wel straalmotoren
Met de sluiting van vijf van de zeven kernreactoren binnen de komende jaren, wankelt de stabiliteit van ons energiebeleid. Daar had Groen ooit een plan voor, maar die plannen blijken in de praktijk lastiger dan gedacht. Waar enkele jaren geleden nog gesproken werd over zon, wind en groene energie, lijkt het erop dat we nu onze hoop vestigen op acht oude motoren die oorspronkelijk bedoeld waren voor militaire straaljagers. Het voelt aan als een stap terug in de tijd – terug naar het fossiele tijdperk, letterlijk aangedreven door kerosine.
Dure én vervuilende tussenoplossing
Een ander pijnpunt. is de prijs. De exploitatie en onderhoud van deze antieke toestellen is allesbehalve goedkoop. Ondanks de eenmalige subsidies lopen de kosten fors op, en dat voor een technologie die zelfs niet meer voldoet aan moderne milieunormen. Bovendien is er nog de vraag hoelang ‘eenmalig’ werkelijk zal duren. Of de motoren daadwerkelijk uitgeschakeld worden na 2026, zoals beloofd, blijft onduidelijk.
