“Eén op de vijf winkels haalt het einde van het jaar niet.”
‘50 procent’, dat is de samenvatting van de het eerste soldenweekend. Bijna overal 50 procent korting, maar ook 50 procent minder omzet in vergelijking met vorig jaar. In Antwerpen is het dankzij de reclame van virologen en gouverneur Cathy Berx nog dramatischer en noteert men een omzetverlies van 70 procent. Voor één keer heeft de Vlaming geluisterd naar het advies van de overheid: “Kom niet naar Antwerpen.” De Meir ligt nochtans niet in Borgerhout.
De fun is ook uit het shoppen gehaald, elke winkelier staat stijf van de schrik dat er een overtreding van de regels in zijn zaak zou worden vastgesteld en dus is het telkens weer alsof je een bewaakte vesting betreedt. Na winkel tien lost het vel van je handen door de handgels. Bovendien mag je maar dertig minuten binnen en alleen.
Dat zorgt voor lege straten, lege winkels en bange winkeliers. Waar velen na de eerst golf konden overleven op hun reserves, wordt het nu alsmaar moeilijker. Winkeliers gaan met hun stocks blijven zitten en zullen – door de verliezen – niet in staat zijn om de volgende collectie aan te kopen. Ook de huurgelden voor de handelspanden dreigen ze niet langer te kunnen betalen.
Voor velen wordt volgende week, de week van de waarheid. Overal hoor je dezelfde opmerking: “Als het volgende week niet betert, dan sluiten we.”
