Er vallen nog steeds bommen op Oekraïense steden, maar het gevreesde, kilometerslange Russische staat al een dag of drie stil op dezelfde plek: wat is er allemaal aan de hand?
Dat vroegen we aan raadsman Michael Verstraeten, wiens eega van Oekraïense origine is. “Eerst wil ik even dit kwijt”, vertelt hij ons. “Er is een verschuiving van gevoelens als het ware, van de mensen in Oekraïne. In de eerste instantie waren ze angstig voor wat er stond te gebeuren. In tweede instantie werden ze kwaad op de Russische bezetter. Nu is er een vorm van gelatenheid. Ze hebben zoiets van: ‘Wat op ons dak valt, valt op ons dak, we kunnen daar toch niks aan verhelpen.’ Onze familie in Kiev bevestigt dit: ‘Die Russen komen eraan, die raketten zijn ambetant, er vallen doden, maar dat gebeurt nu eenmaal.’”
“De Russische bommen en raketten treffen Oekraïne, maar aan de Russische strijdkrachten hebben ze eigenlijk geen vijand: dat horen we van de familie uit Kiev. Ze hebben daar weinig of geen schrik van.”
Weet je toevallig hoe het zit met dat konvooi?
“Dat konvooi werd al enkele keren aangevallen door drones, maar zo eenvoudig is dat uiteindelijk niet. Die hebben ook dekking vanuit de lucht, die vallen niet zomaar te beschieten. Dat konvooi heeft wel veel problemen met logistiek. Niet alleen wat de aanvoer van brandstof betreft. Die Russische soldaten zitten zonder voedsel en ze zijn doodop. Die mensen slapen in hun tank. Voor de inval, waren ze al twee weken non stop aan het oefenen. Eigenlijk wonen die al drie weken in hun tank, en hebben ze bijna geen slaap. Die kerels zitten aan het einde van hun krachten.”
“Er zijn ook tanks die in panne gevallen zijn. Dat materieel heeft blijkbaar al lang geen deftig onderhoud meer gehad. Anderen werden gesaboteerd door de soldaten zelf, omdat ze geen zin hebben om te gaan vechten tegen de Oekraïeners. Die mensen zijn naar ginder gereden met de gedachte dat ze met open armen zouden ontvangen worden, en dan horen ze plots dat er écht gevochten wordt.”
“Daaraan zie je trouwens ook hoe gevaarlijk desinformatie door de staat is. Toen we met Vrijheid opkwamen tegen de desinformatie met corona, was dat omdat we ons er bewust van waren tot wat voor aberratie dat kan leiden. De staat moet de waarheid durven zeggen. Wanneer zij desinformatie verspreidt, gaat de bevolking in een irreële wereld terechtkomen.”
“Poetin maakt de bevolking wijs dat er geen oorlog is. Dat de Oekraïeners zichzelf bombarderen, om de Russen de schuld te geven. En dat de Oekraïeners een stelletje nazi’s zijn. Maar stel dat Poetin weldra valt. Dan gaan al die Russen, die nu vinden dat de ‘nazi-Oekraïeners een bom op hun kop verdienen’, plots weten hoe de vork werkelijk aan de steel zit.”
“Mijn vrouw heeft op haar Instagram een filmpje gepost, waarin ze de Russen oproept om na te denken en in te zien dat Oekraïne een vrij land is, en dat die bombardementen van de Russen moeten stoppen. Ze kreeg veelvuldig de reactie op dat ze nepnieuws brengt, terwijl haar eigen ouders en familie daar zitten en maar al te goed weet hoe het er ginds aan toe gaat.”
“Wist je trouwens dat president Zelenksy zélf het Russisch als moedertaal heeft? En dat hij een jood is? Zo iemand wordt door Poetin dan een ‘nazi’ genoemd, omdat hij zichzelf zogezegd tegen de Russisch sprekende bevolking in Oekraïne zou keren. Terwijl hij daar zelf toe behoort. Poetin oppert dat Zelensky het Russisch wil verbieden, maar niks is minder waar. De Oekraïense taalwet is een pak minder streng dan de onze. Officiële documenten zijn er gewoon verkrijgbaar in het Russisch, in scholen wordt Russisch onderwezen,...”
“Nu we het toch over taal hebben: in Oekraïne hebben ze een soort van ‘Schild en vriend’. Паляниця, palyanytsya uitgesproken, Oekraïens voor brood. Maar de Russen kunnen dat dus niet uitspreken. Als een Russische soldaat zich ‘anoniem’ door Oekraïne wil begeven, en hij dat woord niet kan uitspreken, dan weten Oekraïeners dat ze met een Rus te maken hebben...”
