Rutten grijpt de rel rond uitspraak van Jambon aan om te breken met N-VA.
Ze heeft er lang voor in de schaduw moeten staan, maar dit weekend zag ze haar kans zich weer vooraan te zetten in de debatten. Gwendolyn Rutten – die nog altijd partijvoorzitter is van Open Vld – reageerde ongehoord heftig op de uitspraak van Jambon die zei gehoord te hebben van asielzoekers die met het ontvangen kindergeld een huis hadden gekocht. Voor Rutten is dat “een extreemrechts broodjeaapverhaal”. De Tijd had een simulatie gemaakt over kindergeld voor asielzoekers en kwam uit op een bedrag van 32.000 euro op twee jaar. Ondertussen ging het nieuwsblad aan het rekenen en noteerde dat het theoretisch mogelijk is dat asielzoekers over een periode van 5 jaar 83.313 euro kunnen ontvangen. Nu goed, dat is theorie, maar je hoeft geen rekenwonder te zijn om een idee te krijgen wat we betalen aan de 55.000 asielzoekers die ons land in de afgelopen 5 jaar erkende.
Op haar Facebook spreekt Gwendolyn over leugens. Ze vindt dat “Vlaanderen een regering voor alle Vlamingen verdient met een minister-president die zich houdt aan het positieve project dat hij samen met zijn partners heeft afgesloten.” En ze besluit met: “Als dat niet de essentie kan zijn, dan moeten er conclusies getrokken worden. Als N-VA graag een minderheidsregering met extreem-rechts wil, dat ze die dan maakt. Dan is mijn boodschap aan de Vlaamsnationalisten: volg de kracht van je overtuiging en stop met je te verschuilen achter de rug van liberalen. Onze rug is recht en onze overtuiging onwrikbaar: nooit met extreem-rechts. Niet in onze naam.”
Als voorzitter van een partij zo afgeven tegen een partij waarmee je samen in de Vlaamse regering zit, is meer dan een statement. Het lijkt op een liefdesbrief naar de PS, of op z’n minst een openlijke sollicitatie voor de post van premier van de federale regering. Terwijl ze N-VA ‘het papegaaien van extreemrechts’ verwijt, gaat Rutten schaamteloos vreemd met Magnette en vrijt hem op met een sociaal-geëngageerde brief op haar Facebook.
Bij N-VA reageren ze op de uitspraak van Jambon door te stellen dat de discussie niet gaat over het al dan niet kunnen kopen van een huis, maar over het principe. En dat principe is, of het gerechtvaardigd is, om mensen die nooit hebben meegewerkt aan de opbouw van de sociale zekerheid zulke exuberante bedragen uit te keren. Beweren dat dat een leugen is, is misschien ook een leugen?
