Ongelooflijk maar waar: er bestaan mensen die niet van Seinfeld houden. Een paar dagen geleden was er een recensie in De Standaard: 'De povere erfenis van Seinfeld'. Er bestaat dus iemand op deze aardkluit die de reeks niet goed vindt.
Seinfeld is eigenlijk de logische verderzetting van de geniale ideeën van Camus. Auteur Albert Camus voor de duidelijkheid. Camus worstelde met de belangrijke vraag hoe je moet leven als je niet gelooft in de rationaliteit van de (mede)mens en als je ook niet gelooft in een opperwezen.
Wat dat eerste betreft, moet je niet lang zoeken. Twee jaar coronacrisis is de beste illustratie van de absurditeit van de menselijke gedragingen. Wat het tweede element betreft zou je kunnen stellen dat elk rationeel mens op zijn minst twijfelt aan het bestaan van een opperwezen.
De afleveringen van Seinfeld gaan in essentie over de kernvraag van Camus: hoe moet je in het leven staan als je weet dat het leven in essentie absurd is. Moet je je gedrag aanpassen, of moet je vooral doen alsof iedereen normaal is? Seinfeld is sinds begin deze maand eindelijk op Netflix. Niet alleen Squid Game is filosofisch interessant, maar vooral Seinfeld. De boeken van Camus eerst lezen is nog beter.
