Het is een paar jaar geleden: een uitgever vraagt of ik geen zin heb om een boek te schrijven over de seksuele uitspattingen van de Belgische politici.
De uitgever weet dat ik een tijd als medewerker van een politicus in de parlementen heb vertoefd. Ik antwoord naar eerlijkheid dat ik dat wel zou willen schrijven, maar dat de tijd daar (toen) nog niet rijp voor is.
Nu de informatie van P-Magazine over Alexander De Croo en zijn actrice ook in een politiek boek staat, is het allicht goed om de vraag opnieuw te stellen: is de burger klaar voor een boek over de vele seksuele escapades van de Belgische politici? En allicht nog belangrijker: zijn de politici klaar om gecontronteerd te worden met hun rampetampen?
Na de pikante sms’jes van Yves Leterme exact 10 jaar geleden boog de Raad voor de Journalistiek zich over de zaak. De conclusie: er is inderdaad een inbreuk op de privacy, maar er is ook een maatschappelijk belang. Die twee moeten afgewogen worden. In het geval van Leterme woog het tweede door.
Dat laatste speelt ook mee toen P-Magazine begon te berichten over de erotische avonturen van De Croo junior (alhoewel junior in dit kader niet echt correct is). Aangezien die zaak een invloed had op de regeringsonderhandelingen, is er zeker een maatschappelijk belang. En vandaag is dat belang er nog meer aangezien De Croo zelfs de vraag kreeg of hij chanteerbaar is.
Terug naar de oorspronkelijke vraag: een boek over seks in de Wetstraat? Het is wachten op de eerste journalist die dat durft. Het boek wordt zeker een bestseller en het levert ook zeker een aantal rechtszaken op.
