Een column van Michael Verstraeten (Voor U)
In ‘De Afspraak’ van 20 juni 2024 kwam Heidi De Pauw, directrice van Child Focus, pleiten voor de Europese verordening die controle moet gaan uitoefenen op uw private berichten. Berichten via Whatsapp bijvoorbeeld, of Messenger. Uw berichten zouden namelijk kinderporno kunnen bevatten. En dus moeten de bedrijven die deze diensten aanbieden al uw berichten met foto’s en films gaan scannen op zo’n beelden. Het was niet meteen duidelijk waarom niet meteen De Post ook verplicht werd om alle brieven te scannen op kinderporno. Want er worden ongetwijfeld ook zo’n criminele foto’s en films per gewone brief of pakje verstuurd. In de logica van De Pauw is het logisch dat ook alle brieven ter wereld worden gecontroleerd.
Volgens De Pauw slagen de overheden en die privébedrijven er moeiteloos in om alleen maar porno te scannen en te controleren, maar al de rest niet. Geen idee hoe De Pauw dat gaat controleren bij die privébedrijven. Sta mij toe daar behoorlijk sceptisch over te zijn. We zouden welhaast moeten gaan scannen wat de scanners doen. Maar wie gaat er dat scannen? De overheid is nog minder te vertrouwen dan die private bedrijven uiteraard. Als er bij de volgende verkiezingen partijen aan de macht komen die zo’n scansystemen als een leuk speeltje zien, dan is het hek van de dam. Waarom zouden uw berichten dan niet gescand mogen worden op pakweg vrouwonvriendelijke berichten. Of manonvriendelijke berichten. Of racisme. Of slecht klimaatgedrag bijvoorbeeld? Wie garandeert ons dat er geen partijen komen die dat
dolgraag zouden willen.
Regulitis is een ferm virus. Vooral bij de homo controlis. En dus worden de klassieke
formules uit de virusperiode der virusperiodes alweer bovengehaald. “Het is een kleine moeite.” “Niemand heeft daar last van.” “Wie niets fout doet hoeft niets te vrezen.” Maar het gaat helemaal niet om iets te vrezen. En ja we hebben daar wel last van. Hoe kunnen we nog vrij schrijven wat we willen in private berichten als we niet weten wat daarmee over 5 jaar kan gebeuren? Alweer wordt de collaterale schade, het effect op de brede samenleving, helemaal miskend. De silo-activiste houdt zich alleen bezig met haar eigen winkel. Dat de hele wereld daardoor moet veranderen met effecten op de brede samenleving, dat zal haar worst wezen. Als haar probleem maar wordt aangepakt. De klimaatvandalen zijn overigens in hetzelfde bedje ziek. Hun geheel eigen visie op de problematiek
die hen interesseert primeert op alles. Dat onze industrie en economie moeten worden afgebroken, dat interesseert hen geen bal.
En toen werd plots aangetoond hoe gevaarlijk snelheidscamera's wel zijn. De Pauw wil immers de ‘chatcontrol’ door onze strot duwen met verwijzing naar de flitscamera's. Die zijn er, we vinden ze geen probleem, en dus kan chatcontrol ook geen probleem zijn. Zo sprak de Mevrouw van Childfocus. Dus omdat er flitscamera’s zijn kan de overheid morgen probleemloos chatcontrol invoeren. Want we hebben toch trajectcontrole ook.
Flitscamera's zijn een maatschappelijk gevaar ,want ze zijn de stepping stone naar een hellend vlak van overheidscontrole die diep in onze privacy inbreekt. Ze worden als breekijzer gebruikt om al onze private communicaties met filmpjes of foto's onder surveillance te stellen. Nog even en we moeten allemaal met een chip of een zendertje in ons poep rondlopen. Want als je niet te snel rijdt hoef je geen probleem te hebben met een flitspaal. Dus als je niets mispeutert hebt is een zendertje in je poep ook geen probleem. Dan hoef je niets te vrezen. Het is letterlijk maar een kleine moeite. En het voelt nog aangenaam en veilig aan ook. Mensenrechten worden verdedigd door elke kleine stap in de richting van minder vrijheid keihard af te blokken. In een zeer vroeg stadium. Ook als het onschuldig lijkt. Want die eerste kleine stap wordt gebruikt bij elke volgende stap. Tot we door Big Brother geleefd worden in de moderne menshouderij.
