Steeds meer diagnoses van de drie meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen.
Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) winnen opnieuw aan terrein in België, en de cijfers zijn ronduit alarmerend. Uit een recent rapport van gezondheidsinstituut Sciensano blijkt dat diagnoses van chlamydia, gonorroe en syfilis blijven stijgen. Vooral jongeren en mannen die seks hebben met mannen (MSM) lijken disproportioneel getroffen. Experts slaan alarm en wijzen op condoommoeheid, gebrekkige seksuele voorlichting en een wijdverspreid gebrek aan kennis.
De feiten: soa-cijfers in stijgende lijn
De cijfers van Sciensano tonen een verontrustend beeld. Chlamydia blijft de koploper onder de soa’s, met een stijging van 8 procent ten opzichte van 2022 en maar liefst 24 procent in vergelijking met 2021. Het aantal diagnoses ligt nu op 218 per 100.000 inwoners. Gonorroe stijgt nog spectaculairder: bijna een verdubbeling (+94 procent) in twee jaar tijd. En ook syfilis is terug van nooit helemaal weggeweest, met een stijging van 25 procent tegenover het vorige jaar. Het zijn niet zomaar statistieken: deze aandoeningen hebben ingrijpende gevolgen voor de gezondheid, zoals onvruchtbaarheid en ernstige infecties.
Nooit eerder zagen expertenzo’n grote stijging in het aantal gonorroe-diagnoses bij mannen. Deze trends zijn niet alleen het gevolg van meer testen, maar wijzen op een reële toename van infecties.
Wat gaat er fout?
Volgens experts ligt een combinatie van factoren aan de basis van deze zorgwekkende evolutie. Een gebrek aan condoomgebruik speelt een grote rol. Slechts 27 procent van de Vlamingen gebruikt “bijna altijd” een condoom, zo blijkt uit een enquête van Sensoa. En wie het niet gebruikt, haalt uiteenlopende excuses aan: “te duur”, “te veel gedoe” of simpelweg “oncomfortabel”. Dit alles draagt bij aan wat Sciensano “condoommoeheid” noemt.
Daarbij komt nog een schrijnend gebrek aan kennis. “Veel mensen denken dat soa’s alleen met symptomen komen,” legt seksuologe Chloé De Bie uit in ‘Het Nieuwsblad’ . “Ze denken: geen klachten, dus geen risico. Dat is een fundamenteel misverstand.” Bovendien weten velen niet hoe ze condooms correct moeten gebruiken. “Zelfs eenvoudige dingen, zoals het reservoir toeknijpen, zijn vaak onbekend. Het is alsof seksuele voorlichting gestopt is bij het gebruik van biologieboeken uit de jaren ’90. We evolueren achteruit in plaats van vooruit.”
Hoe herken je de grote drie?
Een gebrek aan kennis over soa’s speelt een cruciale rol in het probleem. Daarom een korte opfrissing over de drie belangrijkste soa’s:
- Chlamydia: Vaak asymptomatisch, maar kan bij vrouwen leiden tot onvruchtbaarheid. Symptomen kunnen zijn: pijn bij het plassen, afscheiding of pijn bij seks.
- Gonorroe: Symptomen lijken op die van chlamydia, maar zijn vaak ernstiger. Het kan ontstekingen veroorzaken in gewrichten, spieren en zelfs het hart.
- Syfilis: Begint met pijnloze wondjes, maar kan zonder behandeling ernstige schade toebrengen aan vitale organen en het zenuwstelsel.
De behandeling voor al deze aandoeningen bestaat uit antibiotica, maar dat vereist tijdige diagnose en opvolging.
Conclusie: een wake-up call voor iedereen
De cijfers spreken boekdelen: België kampt met een toenemende soa-crisis. Dit is niet alleen een probleem van jongeren, maar een brede maatschappelijke uitdaging. Zonder betere seksuele voorlichting, toegankelijkere preventiemaatregelen en een mentaliteitsverandering bij het grote publiek, dreigt deze trend alleen maar erger te worden. “De grootste liefde die je kan tonen, is samen een soa-test doen. Niet uit wantrouwen, maar uit zorg voor elkaar.”
(Foto: Shutterstock)
