Zondag is het weer zover. We gaan weer stemmen op 'de goei'. Tot welke zijde ze behoren, oordeel jij natuurlijk zelf.
Zet een Dries Van Langenhove naast een Kristof Calvo naast elkaar en je merk meteen duidelijk verschillen op.
Niet alleen op gebied van totaal uiteenlopende politieke standpunten, maar ook op gebied van lichaamsbouw. Zo oogt de ene wat atletischer dan de andere. Geen toeval, als we deze studie van de universiteit van Brunel in Londen mogen geloven.
Hieruit blijkt dat kerels die minder sportief zijn aangelegd eerder geneigd zijn een bolletje rood te kleuren bij de socialistische partijen in het stemhokje. Er werd namelijk een steekproef gehouden bij 171 mannen tussen 18 en 40 jaar oud, en hier werd gepeild naar de spieromvang, lengte, gewicht, kracht en politieke voorkeuren van alle proefkonijnen.
De gespierde venten bleken minder te geloven in sociale principes zoals welvaartsverdeling, maar eerder in de natuurlijke dominantie van bepaalde sociale klassen. Deze genetisch-fysiologische aanleg voor een politieke voorkeur heeft volgens de onderzoekers te maken met onze prehistorische voorouders. Zo konden in de tijd van de holbewoners de sterke mannen meer voedsel vergaren en dusdanig ook meer succes oogsten bij het vrouwelijk geslacht. Een voordeel dat ze niet graag deelden met anderen.
Volgens hoofdonderzoeker Michael Price is dit gedrag nog steeds van toepassing in onze moderne samenleving. Fysieke kracht is nog steeds een belangrijke factor op vlak van aantrekkingskracht en het behalen van resultaten. "Wanneer jij je niet fysiek bedreigd voelt door andere mannen, dan kan kan je beginnen denken dat ongelijkheid iets positief is.", aldus Price.
Conclusie van het onderzoek? Fysiek zwakkere mannen stemmen eerder links dan hun meer gespierdere geslachtsgenoten.
Het interessante aan deze bevinding is, dat je enkel naar je eigen stemgedrag moet kijken of het daadwerkelijk klopt.
