In Syrië gaat de oorlog al het dertiende jaar in.
Terwijl het conflict in Syrië voortduurt, weigert de regering van president Bashar Assad wel nog steeds concessies te doen aan zijn binnenlandse tegenstanders. Door het verwerpen van al lang bestaande eisen van de Verenigde Staten en zijn bondgenoten - voorgesteld als een politieke oplossing - blijft een einde van die oorlog voorlopig dus onbereikbaar.
De protesten begonnen op 26 januari 2011, toen een politieagent een man in het openbaar aanviel in de "Al-Hareeka-straat" in het oude Damascus. De man werd direct daarna gearresteerd, als gevolg hiervan riepen demonstranten op tot de vrijheid van de gearresteerde man. Al snel werd er een ‘dag van woede’ vastgesteld voor 4–5 februari, maar het verliep rustig.
Op 6 maart arresteerden de Syrische veiligheidstroepen ongeveer 15 kinderen in Daraa, in het zuiden van Syrië, voor het schrijven van slagzinnen tegen de regering. Al snel braken protesten uit over de twee arrestaties. De grootschalige protesten begonnen daar officieel op 15 maart 2011.
De opstand werd beïnvloed door de andere protesten en opstanden in de regio, die bij elkaar de Arabische Lente worden genoemd, en was ongekend voor het land. De betogers vroegen om politieke hervormingen, een einde aan de overheersing van de Ba'ath-partij, meer burgerrechten en het einde van de noodtoestand die al sinds 1963 bestond. De opstand nam gaandeweg allerlei vormen aan, met marsen en hongerstakingen.
Sinds het machtsevenwicht de afgelopen jaren in het voordeel van Assad is verschoven, heeft de regering kleine delen van het land herbouwd met de hulp van haar bondgenoten. Deze omvatten een deel van de eeuwenoude markt in de noordelijke stad Aleppo en enkele historische moskeeën in Aleppo en de centrale stad Homs. Hele steden, dorpen en dorpen blijven echter in puin liggen, terwijl het conflict ook blijvende schade heeft toegebracht aan de elektrische, transport- en gezondheidssystemen van het land. De aardbeving heeft de situatie in een deel van het land verergerd.
ABC News: “Toch kunnen de aardbeving en de recente toenadering tussen regionale grootmachten Iran en Saoedi-Arabië, die sinds 2011 rivaliserende groepen in het conflict in Syrië hebben gesteund, een keerpunt zijn in het politieke wel en wee van Damascus.”
“Assad lijkt ook klaar om een politieke comeback te maken in de Arabische wereld, meer dan een decennium nadat de 22-koppige Arabische Liga het lidmaatschap van Syrië opschortte vanwege zijn brute optreden tegen demonstranten en later tegen burgers tijdens de oorlog.”
foto Sammy.aw wikipedia
