De vergrijzing, de oplopende overheidskosten, subsidies die overvloedig uitgedeeld worden: het kost de staat bakken vol geld. Maar ook langdurig zieken kosten de maatschappij aardig wat duiten. Vlaanderen stelde zich vorig jaar als doel 10.000 langdurig zieken weer aan het werk te krijgen, maar dit doel werd in de verste verte niet bereikt.
In 2023 werden er welgeteld 6.065 re-integratietrajecten door de VDAB opgestart, niet in de buurt van de 10.000 dus. Voor dit jaar is de ambitie 12.000 maar minder dan 5.000 mensen werden in de eerste jaarhelft opgestart. De ambitie voor dit jaar kan dus ook al de vuilbak in.
Mensen willen niet terug aan het werk
Mensen met een ziekte-uitkering terug aan het werk krijgen, daar draait het om. Dit zou de maatschappij aardig wat kosten besparen. Vooral werkzoekenden zonder contract bij een werkgever lijken daarbij het probleem te zijn, maar er zijn ook werknemers die officieel nog een job hebben, maar al een hele tijd thuis zitten. Deze mensen krijgen van het ziekenfonds een terug-naar-werkcoördinator die samenwerkt met de VDAB.
Amper mensen opnieuw aan de slag
Hoewel de bedoelingen ongetwijfeld nobel zijn, lijkt het in de praktijk allemaal weinig zoden aan de dijk te brengen. Zelfs al stappen de mensen - al dan niet gedwongen - in een traject, dan nog gaan weinig mensen effectief terug aan de slag. In 2023 gingen uiteindelijk 1.875 werkzoekenden duurzaam aan de slag. Een druppel op een hete plaat.
