De Mercedes-Benz SL is al decennialang hét pronkstuk van Mercedes, die de dikste motoren in de neus kreeg gepropt. Bij deze zevende, nieuwe generatie krijgt de instapper echter een tweeliter viercilinder.
In de zoektocht naar krachtbronnen met zo’n klein mogelijke CO2-uitstoot, is downsizing al een tijdje ‘in’. De ‘gewone’ modellen van Mercedes, waar vroeger een tweeliter nog een instapper was, krijgen nu 1.3 en 1.5-motoren van Renault-makelij in het vooronder. Enerzijds is het dus niet echt een verrassing dat de SL het nu met een vierpitter moet doen. Maar anderzijds: er hangt wel een AMG-badge op…
De eerste indruk
De Mercedes-AMG SL 43 oogt als een beest. Lange motorkap, slanke silhouet, twee dubbele uitlaten: je hoeft geen Benz-fanaat te zijn om dit een mooie auto te vinden. De kleur – Monza Magna Grey – van ons testexemplaar maakt het plaatje helemaal af. De duimpjes omhoog en mensen die een praatje kwamen maken tijdens onze testweek, waren niet op een hand te tellen.
Onder de koets
Wel, daar woont in geval van deze SL 43 dus een viercilinder met twee liter longinhoud. Dat blok komt eigenlijk van de Mercedes-AMG A 45: de peperhete ‘hothatch’ van mercedes. In dit geval produceert hij 381 pk en 480 Nm aan koppel. Voor deze SL werd de twinscroll turbo vervangen door een geëlektrificeerde turbo. Een kleine elektromotor drijft het compressorwiel aan, tot de uitlaatgassen daartoe in staat zijn. Het voordeel hiervan? Deze combineert de eigenschappen van een kleine turbo – kick-in bij lage toerentallen – met een grote – een enorme krachtontwikkeling.
De versnellingsbak is eveneens anders dan in de A-klasse op steroïden. Da’s ook logisch: de A is in basis een voorwielaandrijver met de motor dwars, de SL een achterwielaandrijver met de motor in lengterichting. Deze SL 43 kreeg de AMG Speedshift met negen verzetten.
Er zijn ook nog andere varianten: de SL 55 en de SL 63 die respectievelijk 576 pk en 585 pk uit een dikke V8 puren.
Het rijden
Wat ons de eerste kilometers al opviel: de SL 43 is verrassend stijf om een cabrio te zijn. Je voelt of hoort werkelijk niks torsen: eigenlijk is het qua gevoel alsof je met een coupé onderweg bent. Het is dan ook bijzonder leuk om ‘m bij z’n nekvel te grijpen en van bocht naar bocht te smijten. De standaard gemonteerde banden – ondergetekende’s favoriet, de Michelin Pilot Sport 4S – hebben tonnen grip. Dreigt het toch fout te gaan lopen, dan zijn de elektronische nanny’s daar om alles in het gareel te houden. In de Sport+ stand grijpen die wel wat later in om je iets meer speelruimte toe te laten, maar ze zijn er. De SL 43 is desondanks z’n brute 381 pk’s op de achterwielen, toch behoorlijk ‘idiot proof’. In sportieve bochten voel je wel dat de slordige 1.8 ton die de auto weegt, de buitenkant van die bocht uit wil. Ook wanneer je écht moet remmen voel je dat die massa liever in beweging blijft. Maar toch rijdt-ie sportiever en dynamischer dan we hadden verwacht. Ook het voor Mercedes-begrippen toch wel directe stuur draagt hieraan bij. De demping is misschien iets comfortabeler dan we van een AMG hadden verwacht, maar toch geeft het onderstel op prettige wijze precies door wat er onder je gebeurt.
Ook is hij meer dan snel genoeg voor een 2-liter viercilindertje: de sprint van 0 naar 100 neemt 4,9 tellen in beslag, de topsnelheid bedraagt 270 km/u.
Toch hebben we niet alléén maar lof voor deze compacte krachtbron. Een relatief kleine motor waar veel vermogen uit gepuurd wordt (of een iets grotere motor waar héél veel vermogen uit gepuurd wordt) heeft nogal een nerveus karakter. Die is bij momenten, bij lagere belasting, vrij bokkerig en stoterig en voelt zich pas echt in zijn element wanneer je het gaspedaal vloert. Da’s een eigenschap die wel leuk is bij een peperhete hatchback als de A 45, maar past misschien minder bij een statige auto als de SL 43.
Verbruikt-ie nu echt veel minder met een tweelitertje? We hadden de boordcomputer zo ingesteld, dat het gemiddeld verbruik dagelijks resette. Bij dagen dat we testten of alle paardjes nog wel wakker waren, kwamen we al snel uit rond de 16 liter per honderd kilometer. De dagen dat we met vrouw en kids onderweg waren en rustig aan deden, kwamen we nog steeds uit op een dikke 12 liter. Enkel de dag dat we ‘m terug naar Brussel brachten – een rit van zo’n veertig kilometer – en we als een bomma met satijnen sloefkes reden – toegegeven: omdat het verkeer niks anders toeliet – kwamen we uit op ongeveer negen liter. Dat zijn enerzijds waarden die bij het type auto passen, maar voor een ‘tweeliterke’ is dat toch veel.
Nu, we begrijpen wel dat Mercedes dat motorblik maar uit de schappen te nemen had, omdat die gebruikt wordt in de A 45 AMG. Maar anderzijds: een drieliter zescilinder met een soortgelijk vermogen zou mooier klinken, rustiger en minder nerveus rijden en een soortgelijk verbruik kunnen neerzetten.
Nu dacht je daarnet misschien: met vrouw en kids onderweg in een SL, oekandana? De SL is toch altijd een tweezitter geweest? Zeker, maar deze generatie is een 2+2. Verwacht dus geen ruime achterbank, maar eerder een soort van ‘noodbankje’ waar je kinderen nog wel kwijt kunt, maar een volwassene niet.
De prijs
De Mercedes-AMG SL 43 is niet alleen de dikst ogende viercilinder ter wereld, maar wellicht ook de duurste. De vanafprijs bedraagt namelijk 132.495 euro. Als je banale zaken als adaptieve cruisecontrol of dodehoek-controle wil, zal je nog moeten bijvinken op de optielijst. Sommige opties zijn zelfs behoorlijk duur. Magno Grey bijvoorbeeld, de tint van ons testexemplaar, is een optie die 7.139 euro extra kost. Maar daarmee ben je er nog niet: die tint is immers niet te krijgen zonder MANUFAKTUR Interieurpakket (11.798 euro), Premium Pluspakket (8.349 euro) en nog wat goedkopere packs. Wil je dit toffe kleurtje, ben je ineens in totaal 32.246 euro aan opties verder. Het voordeel: die veiligheidsopties zitten dan wel ineens in een van die pakketten. Om maar te zeggen: onder de 160.000 euro rij je met een ietwat aangeklede Mercedes-AMG SL 43 niet buiten.
Ons verdict
Enerzijds heeft Mercedes de SL met deze SL 43 een beetje toegankelijker gemaakt. Zo’n vierpitter kost immers geen fortuin aan inschrijvingstaks en wegenbelasting. Ook het onderhoud zal een pak minder kosten dan dat van een dikke V8.
We hadden het ook over het ietwat hoge verbruik van deze SL 43, maar ook dat is relatief natuurlijk. Volgens Mercedes zelf slurpt de SL 43 gemiddeld 8,9 liter Super98 per honderd kilometer. Voor de V8 geven ze een kleine 13 liter op: ongeveer wat wij haalden met de SL 43 dus. Reken er maar op dat je die V8 richting twintig liter knalt als je een beetje last hebt van het zware rechtervoetsyndroom.
Maar aan de andere kant ligt de vanafprijs wel redelijk hoog, om van de prijzen van de opties nog maar te zwijgen. Wie dergelijke bedragen kan stukslaan op een auto, gaat misschien liever voor ‘het echte’, of in dit geval: een V8.
Je kunt het echter ook zo bekijken. Geniet je graag van je centen en wil je die besteden aan een open, fijn sturende auto die ook nog eens een streling voor het oog is, maar wil je toch die bende halve zolen in Brussel niet te veel gunnen? Dan is deze Mercedes-AMG SL 43 de geknipte wagen voor jou.
