“Kinderen die vroeger voor gothic kleren kozen, kiezen nu voor non-binair.”
Emeritus hoogleraar psychologie Liesbeth Woertman spreekt zich in een interview met ‘De Volkskrant’ haar bezorgdheid uit over het groeiend aantal transseksuelen. Woertman denkt na over de strijd met ons zelfbeeld en schreef daar enkele zeer interessante boeken over. Na haar eerder verschenen boek ‘Psychologie van het uiterlijk: hoe ons lichaamsbeeld ontstaat’, kwam een tweede brainstormer: ‘Je bent al mooi: de schoonheid van imperfectie’. Daarin stond haar onderzoek centraal waaruit bleek dat mensen steeds ontevredener worden over hun uiterlijk in de huidige cultuur waarin gephotoshopte beelden de norm vormen. Het zelfbeeld komt daardoor onder grote druk te staan. Woertman is een kritische geest en in haar recent verschenen boek 'Wie ben ik als niemand kijkt?' staat met name het zelfbeeld van de oudere vrouw centraal. Dat kan met het wegvallen van werk en het verdwijnen van een nafluitbaar uiterlijk beginnen te wankelen.
Nu goed, laten we voorzichtig stellen Emeritus hoogleraar psychologie Liesbeth Woertman veel weet van seksualiteit. En ze snapt niet dat er ineens zoveel transseksuelen zijn, zegt ze in de Volkskrant. "Ik ben er voorstander van om de m/v uit alle paspoorten te halen. Als dat voor sommige mensen nou zo’n issue is, prima. Maar maak geen nieuwe categorieën, want daarmee los je het probleem niet op. Je moet altijd kijken naar welk verlangen erachter zit. En dan stuit je elke keer weer op het mechanisme: wie mag er meedoen, en wie sluiten we uit?”
Juist, hoe komt het dat het label transgender – voeger kregen die het eerder het label transseksueel – steeds vaker op steeds jongere mensen van toepassing is? We citeren:
“Daar ben ik ongelooflijk verbaasd over. Door mensen als non-binair te labelen of als transgender, hakken we de groep vrouwen in nog kleinere hokjes. En ik verbaas me ook over de aantallen. Toen ik jong was, had je aan de universiteit een grote seksuologiegroep met een postdoc over transgenders, die heetten toen nog transseksuelen. Zij concludeerden in hun onderzoek dat er zo’n tweehonderd transgenders per jaar bij kwamen, van wie twee derde biologische mannen en een derde biologische vrouwen. Dat cijfer is meer dan veertig jaar lang stabiel gebleven. En nu ineens komt het heel veel meer voor, vooral onder vrouwen. Ik begrijp echt niet waarom nu zoveel meer biologische meisjes vaak al op jonge leeftijd de wens te kennen geven dat ze in transitie willen."
Volgens Woertman heeft het voor vrouwen te maken met een soort ongemak met de aangeboden vrouwenrol, met name op het gebied van schoonheid. Meisjes hebben het gevoel dat ze niet aan dat perfecte plaatje kunnen tippen. “Het zijn kinderen die op de een of andere manier niet in de aangeboden mallen passen. Kinderen die vroeger voor gothic kleren kozen, kiezen nu voor non-binair.Ik vind dat zeer zorgelijk, vooral omdat je dan op jonge leeftijd al zo bezig bent met dat je er niet bij hoort. Even voor de duidelijkheid, het is niet dat ik hier nu transgenders zit te bashen. Maar ik begrijp het gewoon niet en ik maak me zorgen. Ik weet van een klas van vierentwintig 12- en 13-jarigen waarin tien kinderen nieuwsgierig zijn naar transitie. Kom op jongens, hou toch op.”
