Burgemeesters kritisch over harde taal van Moykens.
Karen Moykens is stilaan het symbool geworden van de loze woorden. Moykens, hoofd van het Interfederaal Comité Testing en Tracing, deed een poging om haar tanden te laten zien en verklaarde in het VRT Journaal dat ze streng gingen controleren op het naleven van de quarantaineregels. In dat zelfde journaal werd ze al meteen teruggefloten, want er bestaat geen wettelijke basis om dat ook effectief te doen. De overheid wil verhinderen dat de terugkeer van reizigers na de kerstvakantie het virus doet oplaaien, maar tegen de tijd dat de lokale besturen daarvoor gemachtigd zijn, is de quarantaineperiode voor kerstvakantiegangers al voorbij. Dat krijg je als je niet in staat bent om vooruit te denken. Moykens komt voor de zoveelste keer rijkelijk te laat.
Bovendien hebben lokale besturen niet de mankracht om bij alle terugkeerders controles te doen en zien ze het ook niet zitten om als de te gaan aankloppen zonder meer te gaan aankloppen bij mensen om te zien of ze wel thuis zijn. “Als ik de expliciete opdracht krijg om te controleren, zal ik dat doen. Maar ik sta niet te springen. Wij zijn de Gestapo niet, hé”, zegt Jean-Marie Dedecker in ‘Het Nieuwsblad’. Hij vertaalt daarmee het algemene gevoel dat er heerst bij de Vlaamse burgemeesters. Gelukkig hebben zij de reflex van het gezond verstand. Mensen gaan controleren zonder dat er aanwijzingen van schuld zijn, gaat misschien net te ver en zou meer dan een ernstige inbreuk zijn op het laatste stukje privacy dat ons nog rest.
