Interessante aflevering van Cath Luyten in Afrika. Ze bezocht er Els De Temmerman en Johan Van Hecke.
Toen in 1996 bekend werd dat zijn huwelijk was beëindigd en hij een relatie had met journaliste Els De Temmerman, nam Johan Van Hecke abrupt ontslag als partijvoorzitter van de CVP (nu CD&V). Hij ontliep de pers langs een brandladder. Vervolgens werkte hij wegens zijn grote belangstelling voor Afrika van 1997 tot 1999 als directeur van het Instituut voor Democratie en Ontwikkeling in Zuid-Afrika.
Henri en Maria De Temmerman, de ouders van Els, volgden de zaken in die periode op. In 1994 vond in Rwanda de genocide plaats. Die tragedie heeft Els voor een groot stuk vanuit Oeganda gevolgd, waar de situatie veiliger was.' Henri: 'Nadien mocht ze aan de slag als adviseur bij staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking Reginald Moreels. In die functie leerde ze Johan Van Hecke kennen.' Dat klopt niet.
Volgens Van Hecke verliep alles veel gestructureerder. Op dat moment kenden ze elkaar al. Van Hecke stelde aan partijgenoot Dehaene bij de vorming van de regering een deal voor: De Temmerman zou op het kabinet van Reginald Moreels werken in ruil voor een gunst aan Dehaene. Op die manier kon de getrouwde Van Hecke zijn minnares probleemloos ontmoeten. "Ik moest vaak op het kabinet van mijn vriend Reginald zijn", lacht Van Hecke. (vette knipoog)
De regering-Dehaene II (23 juni 1995 - 12 juli 1999) was een Belgische regering. Het was een coalitie tussen de CVP/PSC (29 en 12 zetels) en de PS/SP (21 en 20 zetels). Moreels was Staatssecretaris (tot 1 juni 1999) / Minister (vanaf 1 juni 1999) Ontwikkelingssamenwerking.
