We zetten Vlaanderen vol trajectcontroles, zeiden ze. Het is allemaal voor jullie veiligheid, zeiden ze.
Zo’n beetje gans Vlaanderen staat tegenwoordig vol trajectcontroles. Dat is niet om ons te controleren en ook niet om ons te pesten: ‘t is potverdorie voor onze eigen veiligheid. Anders zouden we daar waar we zeventig mogen wel eens eenenzeventig durven rijden en uit de bocht vliegen, met alle gevolgen van dien. Op de snelweg is er iets meer speling. Daar worden snelheidsmaniakken pas vanaf 129 km/u beboet. Al willen bakfietsfanaten die grotere speling ook daar graag weg.
Maar goed, je snapt het wel. Daar waar er trajectcontroles zijn, vallen er veel minder ongelukken te betreuren en daar is het uiteindelijk allemaal om te doen. Dat een gaspedaalhooligan opbrengt voor de staatskas, is een toevallige bijkomstigheid.
Enfin, dat is het narratief. In Frankrijk – je weet wel, dat land waar momenteel serieuze rellen zijn –zijn ze al iets eerder beginnen volbouwen met trajectcontroles. Voor de veiligheid, uiteraard. En daar gaan ze hun trajectcontroles… nu weer afbouwen.
De reden? Ze kosten meer in onderhoud dan ze opbrengen. Nogal wiedes: de mensen weten waar die controles zijn, en houden op die plekken hun rechtervoet in bedwang. Omdat flitspalen en mobiele flitsers ongeveer drie keer meer opleveren dan trajectcontroles, gaat het land de trajectcontroles daardoor (opnieuw) vervangen.
Allemaal voor de verkeersveiligheid natuurlijk: de pakkans vergroten is toch véél veiliger dan stroken van tientallen kilometers, waar niemand nog durft gas te geven?
Het wil natuurlijk niet zeggen dat, als ze het in Frankrijk stiekem toch voor de centjes blijken te doen, dat dit dan bij ons ook het geval is. Maar het zou kunnen, toch?
(Foto: Pixabay)
