Well, isn’t that a beauty?
Toen vorig jaar de Alfa Romeo Giulia op de markt kwam, draaiden de autojournalisten serieuze overuren. Zo’n prachtig gelijnde, fijn sturende auto: die zou wel over de toonbank vliegen.
Helaas rijden er nog steeds niet echt veel Giulia’s rond. Een reden is misschien wel de reputatie van het Italiaanse merk. Alfa’s staan nu niet meteen bekend omwille van hun betrouwbaarheid.
Ondergetekende kan daar over meespreken. Een jaar lang lief, maar ook leed gedeeld met zo’n Italiaanse schone. Geregeld kwamen de Italiaanse nukken boven. Maar als ze het deed, dan reed ze ontzettend leuk. En klonk ze ongelooflijk mooi. Geen enkele andere auto waar ik ooit zo’n emotionele band mee had. Het heeft zelfs geen haar gescheeld, of de oude Alfa werd vervangen door een gloednieuw exemplaar. Het Lot – en ook wel een beetje een wederhelft die wat in de pap te brokken wilde hebben – bepaalde echter dat het weer een vierwieler van het ‘oude’, vertrouwde merk werd. Toch is de kans reëel dat er ooit weer een Alfa op de oprit zal staan.
Maar goed. De meneer in het onderstaande filmpje dus. Wel, die was heel erg blij dat hij met een eindje mocht gaan sturen met een Alfa Romeo Giulia QV. 510pk en een heerlijke V6: een mens zou voor minder blij worden. Maar helaas had de Alfa er zelf niet zo veel zin in.
Wat niet in het filmpje te zien is: het betrof een elektronisch euvel dat makkelijk weer verholpen was, maar waar de techniekers wel een tijdlang achter moesten zoeken.
Wie ineens naar de kommer en kwel wil, die spoelt even verder naar minuut 7:30.
