“Een democratie heeft geen prikkeldraad nodig.”
Chaos in Brussel. Wie ergens ‘tegen’ is, kon dat zaterdag in Brussel komen uitschreeuwen. Ze zouden volgens de sociale media met zo’n 40.000 zijn, het werden er slechts twee- tot drieduizend. Brussel moest in de eerste plaats een platform bieden voor wie tegen het coronabeleid is, maar als je je ongenoegen over de zaak Jurgen Conings kwijt wilde, kon dat ook. Terwijl in het Ter Kamerenbos “Leef, alsof het je laatste dag is. Leef alsof de morgen niet bestaat”, van André Hazes door een eenzame luidspreker galmt, kon je er tegen de bomen staan roepen dat Conings gelijk heeft en in een adem een La Boum-dansje placeren.
De organisatie Europeans United had deelnemers uit zeker twintig Europese landen opgeroepen om allemaal samen te komen manifesteren in het Ter Kamerenbos. In een Europa waar reizen nog geen evidentie is, is zo’n manifestatie gedoemd om te mislukken. Gevolg: chaos.
Er waren enkele toespraken over vrijheid en waarheid, gevolgd door een beladen wandeling naar het Schumanplein waar de ‘vrijheidsstrijders’ getrakteerd werden op Friese ruiters met prikkeldraad en een cordon van politiemensen. “Dit is niet normaal!”, roepen manifestanten. “Een democratie heeft geen prikkeldraad nodig.”
En daarmee is zowat alles gezegd. Niet meer dan een slag in het water. De manifestanten willen antwoorden op hun bange vragen. Ze zijn bang voor hun vrijheid, bang voor een controlerende staat naar Chinees model, bang voor de toekomst van hun kinderen.
