Dat we dat nog mogen (of moeten) meemaken. Kristof Calvo (Groen) en Jean-Marie Dedecker (LDD) die het met elkaar eens zijn.
Het ‘zwijgakkoord’, dat is waar het over gaat.
De Tijd schreef vandaag hoe de meerderheid in het Vlaams parlement (CD&V, N-VA & Open VLD) een overeenkomst sloot waarin bepaald wordt dat parlementsleden geen voorstellen meer mogen doen, tenzij ze daarvoor toestemming hebben van de hele meerderheid.
Dit is een praktijk die al bestaat sinds paars-groen in ‘99. Maar dat akkoord wordt nu dus opnieuw aangehaald.
Laakbare afspraak
Het is overduidelijk dat dit een antidemocratische regel is. Wij kiezen parlementsleden om óns te vertegenwoordigen. Niet om slaafs de richtlijnen van de meerderheid te volgen.
Als zij het nodig achten om tegen hun eigen meerderheid, partij of partijvoorzitter in te gaan, is dat hun recht. Nee, hun job.
CD&V- en N-VA-fractieleiders Van Rompuy en Vandaele verdedigen deze afspraak door te zeggen dat ‘het volk geen kibbelkabinet wil, maar resultaten’. Op z'n zachtst gezegd niet echt een intellectueel eerlijke argumentatie.
Resultaten? Uiteraard, liefst. Maar dan wel met politici die vrij mogen doen en zeggen waarvoor ze verkozen zijn.
Verrassend genoeg ontstond er naar aanleiding van dit akkoord een bijzondere alliantie op Twitter. Want naast enkele jongere parlementsleden uit de meerderheid, kaartten ook Kristof Calvo en Jean-Marie Dedecker deze praktijk aan (zie tweets hieronder).
Wij zouden het niet per se een slecht idee vinden als die twee onder elkaar ook een zwijgakkoord tekenden, maar dat terzijde. Ze hebben in deze wel overschot van gelijk.
https://twitter.com/kristofcalvo/status/1359411929408827392
https://twitter.com/JMDedecker/status/1359410704244211716