Wouter Beke ligt voor de zoveelste keer onder vuur, nu ook binnen zijn eigen partij.
In de Wetstraat kent iedereen het flauwe politici-grapje over Wouter Beke: “Een beke te weinig en een beke te laat.” Dan hebben ze het over het brokkenparcours dat Wouter Beke als minister aflegde. Geen enkel ander minister moest het zo vaak komen uitleggen aan het parlement en – dat moet gezegd – geen enkel ander minister slaagde er in om zoveel aanvallen op zijn persoon te overleven. Ontslag staat niet in het woordenboek van Beke. Hij heeft ondertussen wel enkele pareltjes op zijn cv verworven: de coronadoden in de woon-zorgcentra, de gefaalde contacttracing en de problemen in de crèches. Zullen we er de ‘geslaagde’ vaccinatiecampagne ook bijzetten? Nu krijgt Beke ook de wind van voren vanuit zijn eigen partij. Niets nieuws onder de zon. Nadat Beke partijvoorzitter af was en van drie wijzen binnen de partij een verpletterend rapport kreeg, slaagde hij wonderwel in een ministerpost af te dwingen van die partij.
Maar nu is het blijkbaar genoeg geweest. Ten minste, dat vindt voorzitter Joachim Coens, die net als zijn partij met een imagoprobleem worstelt. Sinds mijnheer pastoor niet langer de parochianen in de biechtstoel influistert op wie ze moeten stemmen, slaagt de partij er niet om de kiezer te overtuigen waar ze voor staan. Als laatste peiler was er de hoeksteen van de maatschappij: het gezin. CD&V pretendeert vooral een gezinspartij te zijn. Maar door de fratsen van Wouter dreigen ze ook hier de perceptie tegen te krijgen. “We moeten met een open geest nadenken over de toekomst van de kinderopvang en van het ouderschapsverlof. De eerste drie levensjaren zijn van cruciaal belang.” liet Wouter Beke noteren in het ‘gezinsblad’ Humo. “Waarom smeren wij het ouderschapsverlof over twaalf jaar uit, terwijl iedereen het erover eens is dat de eerste drie jaar cruciaal zijn?”
Joachim Coens floot hem openlijk terug. Het parlement deed hetzelfde. "Dit geeft de indruk dat je als werkende vrouw geen goede moeder zou zijn omdat je je kinderen naar de opvang stuurt. Die signalen mag u absoluut niet geven”, riep parlementslid Freya Saeys van Open Vld. “U zegt eigenlijk dat u de problemen niet gaat oplossen, dat de ouders het maar moeten doen”, scandeerde PVDA . “U zegt eigenlijk: moeders aan de haard. Het zijn per slot van rekening zij die vooral hun ouderschapsverlof opnemen.”
Beke weerde zich in het parlement – nog maar eens – als een duiveltje in een wijwatervat. “Laat ons absoluut stoppen met de karikaturen”, zei Beke. “Stoppen met karikaturen waarbij iemand in hoofd zou halen om terug te gaan naar negentiende eeuw en moeder aan de haard. Wie heeft dat ooit gezegd? Deze regering investeert 7.000 bijkomende plaatsen. Dat is beste bewijs van het omgekeerde”, repliceerde Beke.
Doch, het gevaar komt deze keer niet van het parlement, maar wel zijn voorzitter die zijn eigen minister in het openbaar terugfloot. Wat Beke overigens met klem ontkent. "Mijn partij vindt ook dat die eerste duizend dagen belangrijk zijn. En wij investeren in kinderopvang. Dat sluit elkaar niet uit. Mijn voorzitter zegt identiek hetzelfde als ik", aldus Beke.
Maar, dat gelooft alleen Beke. Volgens politicoloog Carl Devos – in ‘Terzake’ – is het ongezien dat een partijvoorzitter zijn minister zo openlijk terugfluit. "Dat hoort niet, dat is eigenlijk niet normaal. Het probleem begint bij Beke, maar het probleem is des te groter geworden door de radicale reactie van de partijvoorzitter. Ik zie een voorzitter die in paniek is. Die wil tonen dat hij de baas is en in een overlevingsstrategie zit."
CD&V zit dus met drie problemen. Een falende minister. Een imagoprobleem. En een wankelende voorzitter. "Het grote probleem bij CD&V is dat het niet duidelijk is wie de baas is in die partij. Wie zet de lijnen uit? Dat moet dringend uitgepraat worden", aldus Devos.
Is Sammy Mahdi nu de grote man van de katholieken? Eind dit jaar zullen we het weten – als het zo lang duurt – dan zijn er voorzittersverkiezingen bij CD&V. Iedereen tipt Mahdi. Maar misschien was hij beter niet minister van Asiel & Migratie geworden.
