“Het sociaal tarief is een blinde subsidie voor energieconsumptie.”
Je kent ongetwijfeld het parabeltje van de hongerige en de vissen. Geef de hongerige vis, en hij heeft hij geen honger meer. Maar leer je hem vissen, dan kan hij voor zichzelf zorgen. Dat is een beetje de redenering van cd&v en weggegeven van zonnepanelen.
Vlaams Parlementslid Robrecht Bothuyne en Kamerlid Leen Dierick (beiden cd&v) komen met het voorstel om kosteloos zonnepanelen te leggen, omdat dat een structurele oplossing biedt aan de stijgende energieprijzen. Een op vijf gezinnen heeft vandaag recht op een sociaal tarief. En dat sociaal tarief is volgens hen een blinde subsidie voor energieconsumptie. Het zou volgens cd&v beter zijn om één keer zonnepanelen cadeau te doen, wat gelijk staat aan twintig jaar gratis stroom én een injectievergoeding.
Hun argument is - zo lezen we in 'Het Nieuwsblad' - de volgde berekening: Een gezin zonder zonnepanelen betaalt momenteel zo’n 1.550 euro per jaar voor een gemiddeld verbruik van 3.500 kWh. Met het sociaal tarief is dat 740 euro. De overheid betaalt dus 810 euro. Een gezin mét zonnepanelen betaalt nog 770 euro per jaar zónder dat de regering moet bijschieten.
Het is een nobel idee, doch het mankt. We leven in België en het sociaal tarief is een federale bevoegdheid, subsidies voor zonnepanelen een Vlaamse. Daar moeten we geen tekening bij maken.
Doch, het grootste probleem is dat van de huurders. Wie huurt valt nog maar eens uit de boot.
“Huurders of appartementsbewoners moeten het sociaal tarief kunnen blijven gebruiken, al pleiten we ook voor andere maatregelen die voor flatgebouwen en verhuurders een stimulans kunnen zijn”, klinkt het. Maar erg concreet is dat niet.
En tot slot: het is vooral de gasprijs die de pan uit swingt en hiervoor biedt dit plan geen oplossing.
Het parabeltje van hongerige heeft echter nog een derde mogelijkheid: als je hem leert leren, dan hoeft hij niet alle dagen vis te eten. Maar dat is wellicht teveel gevraagd.
