Die van ‘50 shades of grey’ heeft het gehad met de cancel culture
We leven in een tijd van overcorrectie. Wie een bekende snoet heeft, wikt en weegt elk woord, want altijd is er wel ergens iemand die zich beledigd voelt. Een debat kan nauwelijks gevoerd worden om dat het goed tegen kwaad is. Van mening verschillen kan niet, want wie denkt aan de juiste kant van de geschiedenis te staan, roept meteen een banvloek uit over wie zijn/haar mening niet deelt.
Dat neemt niet weg dat er ongewenst en grensoverschrijdend gedrag is. Maar zijn de ‘daders’ al niet meteen veroordeeld en buitenspel gezet nog het wisselen der gedachten mogelijk is?
Ieder land heeft zijn Bart de Pauw. Wie het voor hen opneemt, loopt de kans om mee ten onder te gaan. Het is dan ook een uitzondering wanneer iemand het opneemt tegen de woke- en cancelcultuur. '50 Shades of Grey’-actrice Dakota Johnson is er zo eentje. In een recent interview neemt het op voor Johnny Deppe en Armie Hammer die beiden aan de kant zijn geschoven voor het vermoeden van grensoverschrijdend gedrag.
Johnny Depp is een juridisch gevecht met zijn ex Amber Heard elke kans op een grote job kwijt geraakt. De Britse krant 'The Sun' noemde hem een ‘vrouwenmepper’, Depp klaagde hen aan, elke filmstudio keert hem de rug toe. Armie Hammer kwam dan weer in opspraak omdat verschillende vrouwen hem beschuldigen van fysieke en mentale mishandeling. Zo zou hij zijn initialen in het been van zijn ex-vriendin hebben gekerfd, en meer dan één vrouw verkracht hebben.
Maar Dakota gelooft het allemaal niet en geeft in een interview haar ongezouten mening. “Ik heb hen gekend, en ik heb geen van beiden ooit op ongepast gedrag kunnen betrappen. Voor mij waren het fantastische collega’s, ik heb graag met hen samengewerkt en zou het zo opnieuw doen. Alleen gaat dat nu niet meer. Cancel culture is zo vervelend. Ik voel me triest omdat we er zulke geweldige artiesten aan verliezen. Maar ook omdat die mensen misschien net húlp nodig hadden, in plaats van een boycot. Hulp die we niet, of toch niet op tijd, hebben geboden. Ik voel mee met iedereen die gekwetst is door deze mannen. Zo’n gedrag is niet oké. Maar ik geloof nog wel altijd dat mensen kunnen veranderen. Ik geloof dat we hen moeten helpen groeien en evolueren. Zodat zij op hun beurt ook anderen kunnen helpen. Om eerlijk te zijn denk ik dat we aan het overcorrigeren zijn. Iedereen is geschrokken van het Weinstein-schandaal, wat hij deed was vreselijk. Hij is er te lang mee kunnen wegkomen, waardoor we nu de neiging hebben om al te handelen bij het kleinste gerucht over wangedrag. Het klopt dat het verleden soms moet worden opgeruimd om vooruitgang te kunnen boeken: eruit met het oude, het nieuwe erin. Zeker in de filmindustrie is dat zo, want er is nog een lange weg te gaan op het gebied van welke films we maken, wie erin mag zitten en hoe diversiteit eruitziet. Maar cancel culture is écht deprimerend. Ik heb een hekel aan die term, en ik hoop dat we een andere oplossing kunnen vinden.”
Duidelijk en moedig, maar het staat in de sterren geschreven dat zij straks wellicht de gevolgen van deze ‘mening’ zal mogen dragen.
