Gisteren in een aflevering van Het Rad getuimeld. Hoe gaat dat. Je zapt van het ene waardeloze programma naar het andere en plots zie je een presentator die je herkent, maar wie is het weer?
“Was dat niet die man die vorig jaar in opspraak kwam?” vroeg mijn levenspartner. Dat was het. Op tv konden we zijn sokken niet zien. Vandaar.
Het was al naar het eind van het ongetwijfeld spannende en tegelijk educatieve programma waarin mensen waardeloze prijzen konden winnen. Nog een tv, nog een koelkast. In Wallonië zijn er nochtans burgers die dergelijke gebruiksvoorwerpen goed kunnen gebruiken. Ze zouden die beter laten meedoen.
In de finale stond een ravissante jonge dame met bril. Ze deed me denken aan een studente. Die bril is altijd een goed teken. Sommige modebewuste, maar goed (uit)ziende vrouwen dragen enkel een bril omdat het hip is. Wat een verschil met vroeger. Maar laten we aannemen dat dit hier niet het geval is.
De dame kreeg 10 seconden om een woord te raden. De tip was ‘Zeeslag’. Hier dachten we eerst aan het spel, maar snel - 10 seconden maar - ging we vlug alle zeeslagen na. Mers-el-Kébir (deel van Operatie Catapult), de zeeslag bij het eiland Savo, die bij de Oostelijke Salomonseilanden of de slag bij de Santa Cruzeilanden? Aangezien de mens een oorlogszuchtig wezen is, is de lijst lang. Je zou verbaasd zijn.
En daar was het antwoord al: beachvolleybal. Een tip is natuurlijk maar een tip, maar beachvolleybal wordt op het strand gespeeld. Het is geen zeeslag.
De dame zag er terecht een beetje ontgoocheld uit. Als er een jury zou zijn, zoals bij Blokken, zou ze protest moeten aantekenen.
