Kerkjurist Henri ‘Rik’ Torfs et al. willen een politieke beweging, een denktank of zelfs een nieuwe politieke partij oprichten. Dat schreven we hier.
Naast Torfs, ook de onvermijdelijke en ongeloofwaardige Abou Jajhah en Karel Van Eetvelt. Van juli tot december 1991 was deze laatste kabinetsmedewerker in het kabinet van Gaston Geens (CVP, nu cd&v), voorzitter van de Vlaamse regering-Geens IV. (NVDR: Van Eetvelt zal later zijn betrokkenheid ontkennen)
Scherp gesteld: zonder Abou zou het project levensvatbaar en zelfs geloofwaardig zijn. Deze laatste was overigens betrokken bij een ander project (zie onder).
De verrassende naam van het viertal is zeker jurist, advocaat en intellectueel David D’Hooghe. Het project toont overigens opnieuw aan dat christendom en islam twee takken zijn van dezelfde godsdienstboom. Of zoals de Coburgs stellen: "Moslims hebben gewoon de verkeerde afslag van de snelweg genomen." In Laken kunnen ze maar niet begrijpen dat er mensen zijn die god niet nodig hebben om een zinvol leven te leiden. Een moslim is in hun ogen meer waard dan een atheïst.
Op 19 juli twittert D’Hooghe: “Niet de politici zijn het probleem, wel de politieke partijen, en de particratie. De politici zitten vast aan hun partij die enkel gericht is op het partijbelang. Tijd voor iets helemaal nieuw!!”
D’Hooghe is deeltijds hoogleraar publiek recht aan de KU Leuven, verbonden aan het Leuven Centre for Public Law en advocaat in Brussel.
Die dag retweet D’Hooghe ook een bericht van Rik Torfs: “Ik heb de indruk dat veel mensen zich, net als ik, politiek dakloos voelen. Extremen liggen de meesten niet, en het centrum mist daadkracht en geloofwaardigheid.”
“Al die meningen over de toekomst van cd&v, best interessant. Maar waarmee zou de democratie en het algemeen belang het meest gebaat zijn: het overleven, of het opgaan in een nieuwe brede centrumpartij?”
Dyab Abou Jahjah eerder op Twitter: “’Het politieke systeem zit vast’, merkt Valerie Van Peel terecht op. Het systeem moet worden gedeblokkeerd zonder het te vernietigen. Dit kan alleen door een sterk (radicaal) centrum. Ze is een centrist en een brugfiguur in haar partij. Jammer dat ze stopt.” Het bericht van Abou wordt opgepikt door D’Hooghe en geretweet. Niet toevallig.
D’Hooghe: “De overmatige oversubsidiering (sic) van in parlement zetelende partijen in combinatie met uitsluiting van financiering van nieuwe partijen bevestigt status quo. Bedreigend voor democratie en allicht ook in strijd met het gelijheidsbeginsel. Wie brengt dit voor Grondwettelijk Hof?”
D’Hooghe is even duidelijk in De Morgen: “Blijft de optie om na te gaan of er met een aantal onafhankelijken alsnog iets kan worden opgestart. Geen evidente oefening. Want als je een nieuwe politieke formatie wilt beginnen, en je daarvoor de vereiste financiering zou vinden, heb je niet alleen 'inhoud' nodig maar ook 'stemmentrekkers'. In ons electoraal systeem heb je daartoe nood aan binding met personen die op lokaal vlak gekend zijn en vertrouwen genieten. En dan kom je snel terug bij de lokale politici...”
“Tenzij de peilingen de klassieke centrumpartijen zwaar onder de 10 procent duwen is een herverkaveling in het midden voor 2025 dus zeer onwaarschijnlijk. Het wordt dan nog enkele jaren aanmodderen, met verdere stilstand op het vlak van de grote maatschappelijke uitdagingen.”
“Of zou ik mijn queeste toch nog voortzetten? Uiteindelijk bleken nagenoeg al mijn gesprekspartners er wel van overtuigd dat die hergroepering er moet komen.”
D’Hooghe is nogal fan van Abou. “Ben ‘verlichting onder vuur’ aan het lezen. Zeer sterk boek trouwens (so far). Je hebt al vele levens geleid, en nog maar halfweg…”
Abou: “In mijn laatste boek #VerlichtingOnderVuur heb ik naar mijn mening laten zien wat islamisme is en wat het grote verschil is tussen deze ideologie en islamitische orthodoxie.”
D’Hooghe: “Ik kan dit enkel bevestigen! Na lezing ben ik helemaal mee met onderscheid tussen islam en islamisme. Zou best tot eindtermen behoren + verplichte/aanbevolen literatuur in humaniora!”
“Ik voel me vooral aangesproken door het overtuigend pleidooi om in te zetten op de verdediging van de verworvenheden. (...) Het (politieke) centrum moet radicaliseren en innoveren, ipv te consolideren.”
