Eén plus één is voortaan één.
Je komt niet voor je plezier in een sociale woning terecht en ook niet meteen. De gemiddelde wachttijd nam vorig jaar toe van 3,9 naar 4,1 jaar. Uit die cijfers kan je concluderen dat er een tekort is aan sociale woningen is. En dus wil de Vlaamse regering aan de boom schudden. Er komen strengere regels.
Sociale woningmaatschappijen hebben de mogelijkheid om huurders te vragen naar een kleinere woning te verhuizen. Bijvoorbeeld als de kinderen het huis uit zijn en de woning - met bijvoorbeeld drie slaapkamers - te ruim is geworden voor het overblijvende echtpaar.
Een huurder mag één keer zo'n aanbod weigeren. Als ze ook het tweede alternatieve aanbod afwijzen en in hun oorspronkelijke woning blijven, moeten ze een zogenaamde 'onderbezettingsvergoeding' betalen.
In 2022 gebeurde dit in bijna tweeduizend gevallen, blijkt uit cijfers die Vlaams parlementslid Katrien Schryvers (CD&V) heeft opgevraagd bij Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA). Gemiddeld moesten huurders dan ongeveer 30 euro extra per maand betalen voor elke slaapkamer die ze te veel hadden.
Voor 2024 verwachten de woningmaatschappijen dat het aantal dossiers waarbij sociale huurders wordt gevraagd naar een kleinere woning te verhuizen, fors zal toenemen. Dat komt door soepelere regels voor de woonmaatschappijen en strengere regels voor de huurders die op 1 januari van kracht worden. "De straal waarbinnen we een meer geschikte woning mogen zoeken, wordt immers vergroot van 5 naar 15 kilometer, waardoor we als woonmaatschappij veel vaker dan voorheen ook daadwerkelijk een geschikt alternatief zullen vinden," legt Bjorn Mallants, directeur van de Vlaams-Brabantse woningmaatschappij Elk Zijn Huis, uit in ‘Het Nieuwsblad’.
Maar er is meer. Ook de bezetting van een woning wordt voortaan anders geteld: een koppel telde tot nu toe voor twee personen. Volgens de regel mag je één slaapkamer meer hebben dan het aantal bewoners. Dat betekent/betekende dat een koppel pas te groot woonde vanaf een huis met vier slaapkamers.
Dat moest maar eens afgelopen zijn. Vanaf dit jaar wordt een koppel als één persoon geteld. Wie als koppel drie slaapkamers heeft, woont voortaan te groot.
Wat sociale huurders nog meer moet aansporen om naar een geschiktere woning te verhuizen: de onderbezettingsvergoeding wordt aanzienlijk verhoogd. In 2022 was het nog 30 euro per maand per kamer te veel. Minder bedeelden in de portemonnee raken, werkt. In 2023 steeg de onderbezettingsvergoeding naar 35 euro. “Vanaf 2024 zal deze vergoeding via een nieuwe berekeningswijze stijgen naar een gemiddelde van ongeveer 60 euro per maand per kamer," aldus parlementslid Schryvers. In de praktijk wordt het vaak 150 euro extra per maand zal gaan. Je moet het geld voor je begroting zoken, waar het zit, niet waar?
De betuttelling van de overheid kent geen grenzen. We citeren: “Verhuizen is niet altijd een aantrekkelijk vooruitzicht. Volgens Schryvers moet hierover goed gecommuniceerd worden, bijvoorbeeld over het feit dat de huurprijs lager is. "Maar je kunt ook bereidheid creëren door aan je huurders een goed alternatief aan te bieden, of de nodige begeleiding te bieden bij de verhuizing."”
De veranderingen op een rij:
- Een woonmaatschappij mag binnen een straal van 15 kilometer (in plaats van 5 km) op zoek naar een kleinere sociale woning.
- Een koppel wordt voortaan als 1 persoon beschouwd. Daardoor is een woning van een koppel onderbezet zodra ze 3 slaapkamers telt.
- Als sociale huurder mocht je tot nu toe twee keer een kleinere woning weigeren, voordat je een onderbezettingsvergoeding moest betalen. Voortaan kan die vergoeding al na één weigering worden opgelegd.
