Gisteren een groot stuk van 'De Vermeires' op VTM gezien. Tot het tijd was om over te schakelen naar een echt goed programma: 'The Truth Will Out' op Canvas.
Volgens sommigen zou het met de familie Vermeire om een “dieptepunt in tv-geschiedenis” gaan. Dat zijn dan kijkers die duidelijk geen historisch inzicht hebben.
Mogelijke dieptepunten in die ‘tv-geschiedenis’ zijn bijvoorbeeld: Freya die op VRT een interview opnieuw mag doen na een telefoontje van Jogan, de serie 1985 die in aflevering 7 toont dat rijkswachter Franky op een onschuldig kind schiet op de parking van warenhuis Delhaize in Overijse, het 'duidingsprogramma' De Afspraak dat maandenlang propaganda mag voeren voor sommige vaccins, het praatprogramma De Zevende Dag dat onjuiste wetenschappelijke informatie over de besmettelijkheid van coronapatiënten verkondigt.
Dat zijn dus mogelijke dieptepunten. De Vermeires op VTM? Dat is onschuldig entertainment. En niet eens zo slecht vertier.
Toegegeven: het was wel degelijk ‘n beetje mager. Ik zag Jacques en zijn - sympathiek overkomende - zoon Maxime iets eten. Die zoon eet nooit brood en dus at hij een diepvriesmaaltijd 'vol-au-vent' van een zeer gekend merk. Het viel ons op dat Jacques voor een zeventiger over een stevige eetlust beschikt.
Ik zag ook West-Vlaming Laurins mooie bloemen kopen voor zijn vriendin Julie. Dat is best sympathiek. Leuk werd het ook toen de hond van beiden wilde meedoen aan de turnoefeningen. En maar likken...
Julie doet die oefeningen omdat ze opmerkingen kreeg over haar buikje. Ze vindt (terecht) dat echte vrouwen een buikje mogen hebben, maar toch doet ze turnoefeningen om dat buikje te doen verdwijnen. Helemaal consistent zijn sommige vrouwen nooit.
Jacques kreeg vervolgens ook zijn hoofd in zand. En toen was het tijd om over te schakelen naar Canvas.
Bij series zoals De Vermeires, De Pfaffs, Expeditie Gooris in Amerika, De Planckaerts of De Verhulstjes moet ik altijd denken aan de meest geniale serie ooit: Seinfeld. Uiteraard kunnen deze Vlaamse programma’s niet tippen aan de Amerikaanse reeks, maar de essentie is dat het programma’s zijn die ‘over niets’ gaan, zoals het echte leven dus. Enkel de humor ontbreekt vaak.
Het wordt dan uiteindelijk en de facto een filosofische discussie: kijkertjes die De Vermeires maar niets vinden, uiten immers een (waarde)oordeel over die familie. Ze hebben eigenlijk kritiek op Julie of Maxime. Onterecht: met Maxime zou ik best een pint willen drinken. En met Julie, tja...
foto: Instagram Laurins Dursin
