“Het is lastig om tegen de stroom in te gaan.”
Walen zijn tegendraadser dan Vlamingen, zij trekken hun mond open waar Vlamingen zwijgen. Een kwart van het personeel in Waalse woonzorgcentra weigerde gevaccineerd te worden, in Vlaanderen zes procent. Ze willen ook sneller werk maken van ‘de exit’, en… ze hebben ‘Ceci n’est pas un complot’, een coronadocumentaire van Bernard Crutzen die de coronamaatregelen in vraag stelt.
We willen bij deze niet ingaan op de documentaire zelf, maar wel op het offensief dat is ingezet om de documentaire neer te halen en de maker weg te zetten als een doemdenker. Ironisch genoeg zegt Crutzen in de titel dat het geen complot is. Vreemd genoeg verwijten critici hem dezelfde technieken als die overheid en media al een jaar lang aanwenden om ons van de aanpak van de coronarcisis te overtuigen.
In ‘Het Nieuwsblad’ haalt Olivier Klein, professor sociale psychologie (ULB) en expert in complotdenken, het grote geschut boven. Hij vat de boodschap van de film als volgt samen: “De algemene these van de film is dat de lockdown een ongerechtvaardigde politieke beslissing is die op ongeoorloofde wijze de fundamentele vrijheden beperkt. Zonder dat dat een echt voordeel oplevert, en met aanzienlijke kosten." En ook moraalfilosoof Brecht Decoene - die een boek over complotdenkers schreef - krijgt zijn zegje: “Natuurlijk noemt hij zichzelf geen complotdenker. Want daaraan hangt het stigma van gek of psychiatrisch paranoïde. Maar het is duidelijk dat hij wél een complottheorie probeert te onderbouwen.” Waarmee hij dus zegt dat Crutzen psychiatrisch paranoïde is. Oftewel: ik zeg het, door te zeggen dat ik het niet zeg.
De moraalfilosoof legt het uit als volgt. "Crutzen wekt twijfel, hij is slim door zelf geen theorie te formuleren en de kijker punten te laten verbinden om zo kritiek te vermijden, hij speelt in op emoties, het is geen objectief, journalistiek werk, het is een pamflet, een manifest, hij minimaliseert het aantal doden, de voorstelling van de feiten is dubieus, hij gebruikt alleen quotes van experts die zijn these ondersteunen, het is geen hypothese met vragen, argumenten en tegenargumenten, hij manipuleert de context, vat fout samen, hij maakt gebruik van een Gish gallop: overstelp de kijker met feiten, studies, experts en getuigenissen die hij niet meer in een context kan plaatsen. En tot slot: "De film draagt niet bij tot het openen van een noodzakelijk democratisch debat. Integendeel: hij draagt bij tot het zaaien van verdeeldheid en het voeden van niet alleen de twijfel, maar ook van het algemene wantrouwen.”
En daarmee blokkeren de critici elk debat.
Oordeel zelf, en bekijk de volledige documentaire hier :
