Van troon naar heiligdom: koning Boudewijn op weg naar de zaligheid.
Koning Boudewijn, de man die altijd het hoofd niet alleen koel, maar ook schuin hield, is door de antiebortuspaus op weg gezet richting nieuwe kroon – niet van goud, maar van heiligheid. Het Vaticaan heeft de procedure voor zijn zaligverklaring officieel opgestart, en volgens zijn familie is dat niet meer dan terecht. In een interview met Spaanse katholieke media omschrijven ze hem als een man met een bijna bovennatuurlijke uitstraling. “Hij was anders. Je voelde het gewoon,” klinkt het.
Van tragiek tot devotie
Het leven van Boudewijn leest met een beetje goede wil als een tragedie. Met een spirituele ondertoon. Hij verloor zijn moeder op vierjarige leeftijd, waarna hij troost zocht bij de onbevlekte Maria. Volgens familieleden beschouwde hij haar als een echte moederfiguur. “Hij zei zelfs dat hij als een foetus in haar schoot wilde zijn.”
Zijn ‘moeilijke jeugd’ werd gekenmerkt door ballingschap en werd vervolgens beladen door de koningskwestie. Gelukkig vond de jonge knaap zijn reddign in het geloof. Onder begeleiding van prominente geestelijken zoals kardinaal Suenens en Veronica O’Brien groeide zijn spirituele leven uit tot de kern van zijn bestaan. “Hij wilde martelaar worden,” onthult een familielid. “Maar hij wist dat zijn koninklijke plicht dat niet toeliet. Dus besloot hij op zijn eigen manier heilig te worden.”
Een koning met een missie
Boudewijns devotie vertaalde zich in zijn politieke keuzes en persoonlijke ontmoetingen. Zijn weigering om de abortuswet te ondertekenen in 1990 was een krachtig statement dat hij volledig aan zijn geloof toeschreef. Zelfs staatshoofden die niets met religie hadden, zouden iets bijzonders aan hem hebben gevoeld. Hij bad met hen in zijn privékapel. Zelfs wie nergens in geloofde, werd er - noodgedwongen - stil van.
De koning zag in elk mens het gezicht van Christus, ongeacht afkomst, overtuiging of religie. Dat gaf hem een unieke capaciteit om te verbinden, klinkt het. “Hij bracht mensen samen voor het algemeen belang, zelfs in de meest moeilijke politieke situaties.”
Een heilige in maatpak?
Zijn familie herinnert zich een vorst die altijd de dialoog zocht en vredig door de stormen van de Belgische politiek navigeerde. “Er hing iets bovennatuurlijks rond hem. Hij was niet zoals andere mensen,” zeggen ze. Of Boudewijn ooit officieel zalig wordt verklaard, ligt in handen van het Vaticaan. Maar voor zijn naasten is de zaak duidelijk: onze koning was al een heilige lang voor iemand het opschreef.
Zijn serene blik, zijn onverstoorbare geloof en zijn onmiskenbare aura moeten vriend en vijand ervan overtuigen dat hij een heilige was, een icoon en een lichtpunt van hoop - “zonder hoop kan je niet le-ee-even” - in een cynische wereld. Zalig, Boudewijn? Nog even wachten op een paar mirakels en Kees is klaar.
Wat denk jij?
(Foto: Shutterstock)
