Hij staat in het Limburgse Bocholt: da’s geen geld voor een rijdend restauratieproject.
Voor dat geld zal het wel een replica zijn, zo had je misschien al gedacht. En dat is het ook. Soort van. Geen Pontiac Fiero die dit keer als basis diende, maar wel een Suzuki.
In Japan is de zogenaamde kei car behoorlijk populair. Wanneer de auto binnen bepaalde afmetingen, cilinderinhoud en vermogen blijft, dan hoef je als eigenaar ervan haast geen wegenbelasting te betalen, en ook de verzekering is erg goedkoop.
De Suzuki SC100 was zo’n kei car. Achterin lag een torretje van 539cc, dat 30 hele peekaa’s produceerde. Twee jaar na de Japanse introductie, in 1979, kwam er ook een versie voor Europa. Die kreeg een 970cc grote vierpitter die 49 pk produceerde. Daarmee zette het lichte karretje prestaties neer die in die tijd niet spectaculair waren, maar gewoon ‘vlot’: van 0 naar 100 km/u in 17 seconden en een top van 135 km/u.
Je raadt het al: als basis voor deze, euh, Ferrari F40 diende een Suzuki SC100 GX van 1980. De auto staat in Bocholt te koop, en werd op papier reeds ingevoerd. Er is nog wel wat werk aan, zoals je aan de foto’s kunt zien.
Langs de ene kant is het een geestig ding, langs de andere kant misschien een beetje zonde. De Suzuki SC100 heeft inmiddels de status van klassieker bereikt, en een goed geconserveerd exemplaar haalt vandaag vlotjes de 10.000 euro. Bij deze Suzurari – of hoe noem je zoiets – zal het eerder iets worden van ‘wat de gek ervoor over heeft’.
