Oei, Maggie De Block had gelijk.
Wat heeft er nu echt gewerkt? Het sluiten van de winkels, een volledige lockdown, thuiswerken, het sluiten van de horeca, de avondklok? Noah Haber, een 34-jarige onderzoeker aan de universiteit van Stanford, heeft zich sinds deze zomer vastgebeten in alle studies over de impact van coronamaatregelen en komt tot een verpletterende conclusie. Van de 27 maatregelen was er maar één op een voldoende sterke fundering gebouwd.
Om tot deze vaststelling te komen, bestudeerde Haber de methodes die wetenschappers hanteren om tot een conclusie te komen. Hij ontdekte dat nagenoeg álle studies op drijfzand zijn gebouwd. “Wij tonen enkel aan dat je onmogelijk kan bewijzen hoe groot het effect van bepaalde maatregelen is geweest”, nuanceert Haber in ‘Het Laatste Nieuws’. “Een publicatie in een tijdschrift wil nog niet zeggen dat de conclusies juist zijn. Ons onderzoek toont aan dat het zelfs niet wil zeggen dat de methodes juist zijn.”
Op het einde van de rit bleek maar een maatregel de test te doorstaan. De ‘blijf in uw kot-’maatregel kon het aantal besmettingen op drie weken tijd met 44 procent doen dalen. De conclusies van de experten kunnen eigenlijk niet gebruikt om het beleid te toetsen. Zijn ze nutteloos? "Nee, er kan in zo’n studie nuttige informatie zitten, maar als de methode gebrekkig is, dan is het bewijs onbruikbaar.”
Het punt dat Haber wil maken is dat wetenschappers onmogelijk met zekerheid kunnen bepalen wat de impact van een maatregel zal zijn.
Samengevat: alleen Maggie had gelijk.
