Staatssecretaris van Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V) lokt burgemeesters met geld.
Ons land is nog altijd het land melk en honing voor menig asielzoeker. Ten minste dat is de perceptie. De werkelijkheid is behoorlijk anders. De opvangplaatsen lopen over. In de eerste helft van dit jaar alleen al zijn er 16.000 asielaanvragen gedaan, bovenop de 50.000 Oekraïense vluchtelingen die erbij zijn gekomen. We zitten in de grootste opvangcrisis sinds sinds de vluchtelingencrisis van 2015-2016.
En dus kreeg de kersverse staatssecretaris van Asiel en Migratie Nicole de Moor (CD&V) een idee. Als we nu een geld geven aan de burgermeesters voor elke sukkelaar die ze opvangen? Poen zal ze wel over de streep trekken, is de redenering. Dat schrijven De Standaard, Het Nieuwsblad en Het Belang van Limburg zaterdag. Voor een kamer voor een alleenstaande in een gedeeld huis krijgt de gemeente zo 2.000 euro. Voor een huis met drie kamers komt dat dan op 6.000 euro. Een individuele woning voor een gezin is goed voor 2.500 euro. Voor niet-begeleide minderjarigen – die begeleid moeten worden – is dat 3.000 euro (in een gedeelde woning) of 3.500 euro (individuele begeleiding). Tussen 2.000 en de 3.500 euro per transactie zeg maar.
Doch, de gemeenten worden niet meteen warm deze (mensen)handel. De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) laat weten dat het de gemeenten niet om het geld te doen is. “De rek is er gewoon uit, na het jarenlange jojobeleid. Eerst moesten de gemeenten extra plaatsen creëren, daarna weer afbouwen en nu weer meer", reageert Nathalie Debast, woordvoerster van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) in 'Het Nieuwsblad'. Sterker nog, er zijn veelal gewoon geen plaatsen meer, tenzij de gemeente op de privémarkt gaat shoppen en daar huizen zoekt voor de asielzoekers. “Maar dan concurreren ze met hun eigen inwoners, die het al moeilijk hebben om een huurhuis te vinden, “ aldus VVSG.
Maar, Nicole de Moor is een tjeef en haar voorstel komt dus niet zonder masker. Ze steekt een waarschuwend vingertje op naar koppige burgemeesters. Ze wijst erop dat zij een verplichte spreiding over de gemeenten zou kunnen invoeren, “zoals wettelijk voorzien en zoals bijvoorbeeld in Nederland gebeurt”. Doch Nicole rekent erop dat dit niet nodig zal zijn: “Wij blijven het pad van de vrijwilligheid bewandelen en hopen dus op uw engagement te rekenen.”
