Na veertien jaar sterft er weer een kind in de handen van 'rustige en beleefde' Dave.
Hoe is het in godsnaam mogelijk? Een zin die je overal hoort. En die je vaker hoort in een tragische zaak als die van kleuter Dean. Hoe is het mogelijk dat een man door een moeder niet wordt gedetecteerd als gevaarlijk, maar als een een ‘knuffel’? Hoe is het mogelijk dat een man die door gerechtspsychiaters als “gestoord” wordt omschreven het systeem kan beduvelen en weer als een vrije vogel zijn gang kon gaan?
“De vermiste Dean(4) uit België is helaas zojuist overleden aangetroffen op een locatie in Zeeland. We bedanken iedereen voor de hulp en leven mee met de familie." Met die tweet kondigde de politie van Zeeland gisteravond aan dat wat voor iedereen voor vreesde, daadwerkelijk was gebeurd.
De vermiste Dean(4) uit #België is helaas zojuist overleden aangetroffen op een locatie in Zeeland. We bedanken iedereen voor de hulp en leven mee met de familie.
— Politie Zeeland (@POL_Zeeland) January 17, 2022
Dean was vrijdag verdwenen in Sint-Gillis-Waas in het gezelschap van De Kock. Dat is niet de vader van de jongen. Hij was een goede vriend van de moeder en paste geregeld op hem. Ergens tijdens die week hadden Dave De Kock en zijn vriendin ruzie gekregen. Zij had hem aan de deur gezet: “Vertrek!” “Hij is vrijdagavond vertrokken, en hij heeft Dean meegenomen”, zegt de moeder. Waarom hij dat deed, is onduidelijk. De vriendin durfde dat niet aan de moeder te vertellen.
Op zaterdag stapte de moeder naar de politie. Zij had De Kock zaterdag om 14.30 uur nog aan de lijn: “Hij beweerde dat hij in Hasselt was, maar dat hij een lekke band had en dat er een takelwagen op weg was. Dat bleek allemaal gelogen.” Sindsdien waren de oppas en de kleuter spoorloos. Bij de politie hoorde ze voor het eerst dat De Kock veroordeeld was voor de dood van een ander kind. “Als iets hem niet zint, reageert hij zich op een sadistische manier af”, zo klonk de beschrijving van gerechtspsychiaters. Ze kregen gelijk.
De Kock is een 34 jarige junk uit Mortsel die zijn drugsverslaving bekostigde met kruimeldiefstallen. Hij had geen adres en leefde met zijn charmes als een parasiet bij naïeve, beïnvloedbare vrouwen. In 2008 ging hij bij internetliefje Sandra en haar 2-jarig zoontje wonen. De manier waarop met het kind omging, tart elke verbeelding. We citeren ‘Het laatste Nieuws’: “Zo trof ze haar zoontje op een avond aan met een bebloed gezicht. Volgens haar vriend was hij “met de kleine op de arm onwel geworden en gevallen”. Een dag later zag het gezichtje van Miguel helemáál bont en blauw. De uitleg van Dave? Hij was ‘per ongeluk’ tegen het jongetje aangebotst, waardoor het kind van de trap was gevallen – helemaal tot beneden. Daarna had hij het ventje – al even ‘per ongeluk’ – met de stofzuigerslang tegen het hoofd geslagen.”
Op een dag ging het fout. Het kind was zogezegd tegen de badrand gebost, Dave had het door elkaar geschud en laten liggen. Toen het uiteindelijk naar ziekenhuis werd gebracht, verkeerde de peuter in een subcomateuze toestand: hersenvliesbloeding. Een week later stierf het kind aan zijn verwondingen.
Dave De Kock zat daarvoor tien jaar in de gevangenis. In 2018 kwam hij vrij en de geschiedenis herhaalde zich en werd Dave de rustige beleefde knuffeloom die zo goed voor de 4-jarige Dean zorgde.
De Kock vertelde aan de politie waar ze het lichaam van dean konden vinden. Het lag verstopt tussen rotsblokken op afgelegen parkeerplaats in Zeeland.
