Twee jaar falen in paniek.
Na twee jaar winnen we het nog altijd niet van corona. Ondanks een overvloed aan onheilsberichten en een niet aflatende tsunami van cijfers en statistieken, raken we het virus niet kwijt. Dan kan je je de vraag stellen of we wel goed bezig zijn. Moeten we het geweer niet eens van schouder veranderen? Luistert er nog wel iemand naar onheilsprofeten als Molenberghs en andere cijfernerds die naar hun glazen bol kijken door het glas van hun microscoop?
Volgens Marc Noppen, de CEO van het UZ Brussel, komt er volgend jaar een vijfde golf aan. Die piek zou rond eind februari liggen. Wat hebben we aan dat soort van voorspellingen? Wat hebben we aan het verzuurde doemdenken van een Margot Cloet van Zorg-Icuro die eveneens prematuur loopt te ‘neuten’ over de vijfde golf. “Prognoses tonen dat de exponentiële stijging van besmettingen al tegen begin januari een enorm hoge druk zal geven op de eerste lijn”, zegt ze in ‘Het Laatste Nieuws’. “Vanaf de tweede week van januari verwachten de ziekenhuizen een toestroom van patiënten met de omikronvariant.”
Is het werkelijk nodig om ‘het volk’ een depressie aan te praten met een overvloed aan negativisme? Hoe verhelderend is het dan om in ‘De Morgen’ microbioloog Bruno Verhasselt te horen die clementie vraagt voor de politici die aartsmoeilijke beslissingen moeten nemen. “We moeten stoppen met de onheilsprofeet uit te hangen en het hoofd koel houden", aldus Verhasselt.” Er is reden tot ongerustheid. Maar paniek is niet nodig, want dat dreigt contraproductief te werken. We zitten nu al bijna twee jaar in een pandemie en opnieuw staat de ene na de andere onheilsprofeet op. Heel wat mensen krijgen door al die doemberichten het gevoel dat het toch allemaal niets meer uitmaakt.”
Over omikron zegt de microbioloog dat het nog te vroeg is om grote conclusies te trekken. “Het ziet er wel naar uit dat de omikronbesmettingen relatief meevallen per individu. Dat wil zeggen dat personen die geïnfecteerd raken niet zwaarder ziek worden dan met delta. De eerste cijfers wijzen erop dat omikron waarschijnlijk zelfs minder agressief is. Dat zou goed nieuws kunnen zijn. Want dan spreken we deels over verkoudheden, snotneuzen, lichte griep”, aldus Verhasselt nog in ‘De Morgen’.
Een gelijkaardig tegengeluid vangen we op van infectioloog Jeroen van der Hilst – een ‘specialist’ aan het Jessa ziekenhuis je weet wel, dat ziekenhuis dat onlangs last had van antivax-toeristen – die een opvallend mild bericht post op LinkedIn post waarin hij zich baseert op een artikel van de 'Financial Times’. Het leest als een copy past van wat hij in juli over de deltavariant zei. Hij waarschuwt voor te snelle conclusies:
“Nu we weer een week verder zijn begint de situatie in UK verder duidelijk te worden. De exponentiele toename van het aantal gevallen is gestopt (net als in Denemarken), maar belangrijker: de ziekenhuizen worden niet overspoeld door nieuwe gevallen. De ziekenhuisbezetting en IC bezetting is onveranderd in afgelopen dagen. Voor de gene die zeggen ´ja, maar Londen dan?´ , hier een interessant artikel in de Financial Times: Van de 169 opnames in Londense ziekenhuizen, werden er liefst 111 opgenomen voor een andere reden en was covid een toevalsbevinding. Gezien de zeer grote verspreiding van omicron in Londen is dit niet vreemd. Overigens komt dit beeld precies overeen met Zuid-Afrika: grote toename van aantal gevallen, relatief veel minder opnames dan bij delta, maar wel veel patiënten met covid als toevalsbevinding (in ZA ongeveer 3/4 van opgenomen Covid-patiënten) De reden hiervoor? Omicron geeft in een omgeving met hoge immuniteit (door vaccin of doorgemaakte infectie) veel meer besmettingen, omdat het ontsnapt aan afweerstoffen, maar niet meer ernstige Covid, omdat de T-cel functie perfect werkt tegen deze variant (zie eerdere post voor uitleg). Dus een lockdown op basis van rekenmodellen met evident verkeerde aannames: het blijft onbegrijpelijk.”
Dus?
